कविता : उही अभिव्यक्ति, अनिद्राको

~शिरिष लामिछाने~

भेट्न नआएकी निद्रा
र घुर्की लाउँदै गरेको
भोको पेटको सुरमा
म भने,
निस्पट्ट अन्धकार
अनि एक अचम्मको शून्यताबीच
आफ्नो कलम नचाउने
प्रयासमा छु
कलमले नाचेर
कापीको मन भरेझैं
म आफूले भने लेखेर
निद्राको मन जित्ने तरखरमा छु
के ऊ आउली ? कहिले ?
आत्मप्रश्नमाथि आत्मप्रश्न गर्दै
आँखा चिम्लिनुको साटो
स्वयंलाई Lullaby सुनाउदै छु।

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)