~शिरिष पराजुली~
डर !
हो डर छ म भित्र
सायद तपाइँ भित्र पनि निहित छ
मेरो मात्रै एकलौटी सम्पति पो कहाँ हो र !
डरको सिलसिला बालापन देखि
अहिले ठिटो हुँदा
अनि विस्तारै वृद्दावस्था,
बालापनमा ठूलो हुन्न कि भन्ने डर
खेलौना हराउने र साथी छुट्ने डर
कागजको प्लेन च्यातिने डर
यस्तै डरै-डरले बित्यो बालापन ।
अनि भयो सूर्यास्त बालापनको
र सूर्योदय यूवास्थाको
तर भएन डरको सूर्यास्त
अनि डरको फेरी अर्को सिलसिला ।
यूवास्था पछि वृद्द हुने डर
विभिन्न परीक्षा र इच्छाको डर
कागजको प्लेन त च्यातियो हेर्नुस्;
अब साँच्चैको प्लेनमा उड्ने डर
पढुन्जेल पढाइकै डर
सकिएपछि जागिर र पैसाको डर
अनि जब देख्छु,
आमाको आँखामा मेरो लागि सपना
त्यही सपना पुरा नहुने डर ।
भन्छन्, डर र भर नभएको काम लाग्दैन
हो म भित्र डर छ
जुन डरले मलाइ कहिलेकाँही
जङ्गली व्यवहार गर्दै चिथोर्छ
लछार्छ अनि पछार्छ
वा भनौं इट ट्रिट मि एज इफ
इट इज वाइल्ड यानिमल
जो संग म हरदम डराउँछु
अनि बन्छु कायर जीन्दगीको बाटोमा ।
अचानक एउटा कहावत याद आयो,
कहेतें हैे कि जो डर गया वो मरगया
तर म हार्दिन कहिल्यै
डर संग डराएर दिनहुँ मर्नुभन्दा
डरलाइ मारेर जिउँछु म
एस् आइ विल किल द्याट डर
अनि बाँच्छु बिन्दास जिन्दगी
मेरो इच्छामा नकी परको इच्छामा ।
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
