~इप्सुल मगर~
जन्मभूमिको मायाँ खिइयो कि कतै !
प्रदेशीको त्यो मन सिइयो कि कतै !
ती बुढा आमा र वावा पर्खेका छन् है
मीलनको दियो मनमा बालेका छन् है
विश्वासको पोको त्यहाँ छिनियो कि कतै
प्रतिक्षामा समयले धेरै रंग फेरि सक्यो
भाग्यले तिम्रो कर्मको खेल हेरि सक्यो
तै पनि सस्तो मै पसिना विलियो कि कतै
प्रदेशीको त्यो मन सिइयो कि कतै
हङकङ
(स्रोत : कविता कुसुम)