कविता : तिमी बाँच्नै पर्छ नम्रता

~चकेन्द्र राई “कैदी”~

खाना नाना र छाना मात्र होईन
मान्छेका आधारभुत आबश्यकताहरु…….।
कसैको, माया, बिश्वास,साथ र सेक्स पनि
आधारभुत आबश्यकता नै मान्नु पर्छ
आजका मान्छेहरुले………..।
उसो भए के गल्ति गरिन त नम्रताले……….?
सामाजीक जघन्य अपराध?
त्यो चौरास्तामा गरिएको कृष्ण लिला थिएन।
त्यहि प्रयोनको लागी रचिएको तमासा पनि थिएन।
यो सुनेर कति भित्र भित्रै लजाय होलान।
कतिले मज्जा लिदै ताली बजाए होलान।
कस्को के लाग्छ र सगै सुतेको साथिले
मस्त निन्द्रामा छुरी हाने पछि………….।
अरुको प्रगती नै आनो मृत्यू माने पछि।
अर्काको बेइज्वत नै आनो परम धर्म ठाने पछि………।
दुनिया हारेकै त छ आत्माघातीहरु संग.।
उ धर्म राज जस्तै विश्वासको पात्रा
राम जस्तै आदर्श………..।
तर
तेतिन्जेल मात्र………?
यहा पक्षको कुरा हुन्छ बिपक्षको कुरै हुदैन………..।
फेरी यहा
कौरब र पाण्डबहरुको कथा दोहोरीदैछ।
जुवामा हार्ने पाण्डवहरुको कुरै हुदैन।
जहा द्रोपतिलाई मात्र दोषि ठहराईदैछ।
निर्दोष सीता को यति धेरै चर्चा हुन्छ।
दोषी रावणको कुरै हुदैन……….।
यस्तै छन् हाम्रा सामाजिक मान्यताहरु।
तर
नम्रता बाजी हारे पनी जिवन बाँकी छ।
फेरी पनि तिमी हास्नु पर्छ।
बागमती जस्तो भएर होईन साली नदी जस्तै।
पवित्र भएर तिमी बग्नु पर्छ।
सिता र साबित्रा जस्तै आदर्श भएर बाँच्नु पर्छ।
हो तिमी बाँच्नै पर्छ नम्रता………..

चकेन्द्र राई ”कैदी”
धनकुटा, हाल :- दोहा, कतार

(स्रोत : कविता कुसुम)