गजल : बहुलायो ध्रुबे

~सुविद गुरागाई~

माया नपाएर बहुलायो ध्रुबे ।
नजिर बनाएर बहुलायो ध्रुबे ।

गरुँ के मनलाई कहाँ जाऊँ अन्त ?
अनेक सोच आएर बहुलायो ध्रुबे ।

सम्झी–सम्झी स्वार्थी दुनियाँको सत्य,
हरेस् धेर खाएर बहुलायो ध्रुबे ।

एक्लै बिन्दास हुँदै मायालुको सधैँ,
गीत गुन्गुनाएर बहुलायो ध्रुबे ।

यति माया गर्यो मायालाई किन ?
गजल लेख्न लाएर बहुलायो ध्रुबे ।

०००
bisnuprasad.bg@gmail.com

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)