~सरोज पङ्हाङ्गो~
एक टुक्क्रा थाङ्ना टिपेर
काला रौहरु छोप्दै
मध्य रात नभनी
कसैले देखिहाल्छ कि – ‘भन्ने डरले’
हस्याङ फस्याङ गर्दै
घर पस्न लगेकी
बलत्कारीत स्वास्नी
लोग्नेसामु -के पुग्न मात्र लगेकी थि
फेरी बलत्कार भै ऊ
आफ्नै लोग्ने र
लोग्ने भनाउदाको
दुई – चार जना साथीहरुबाट
तै पनि थकित देखिन्न ऊ
बरु आक्रोसमा –
गुप्ताङ्गका आला रगतहरु
निधरका ताता पसिनाहरुमा घोलेर
छरपस्टिएका कपालहरु हल्लाउदै
चिम्टे माटोको डल्लाहरु टिपेर
युद्द गर्न तम्तयार देखिन्छे
अधिनायकबादी बुर्जुवा बोकाहरु माझ
पुरनो हिसाब किताब
चुक्ता गर्ने सुरमा
आसक्त – मेहेर्बुङ
आत्मनिर्णय र
स्वायतताको निम्ती
सधैं सधैं, मसँग ।
(मेहेर्बुङ पुर्बी नेपालको तेह्र्थुम जिल्ला, जल्जले- १ मा पर्ने एउटा सानो गाउँ जहाँ मेरो जन्म भएको थियो )
(स्रोत : कविता कुसुम)
