~प्रकाश जे धामी~
बैशाख जेठ काँ जानोहो,बर्खा सुसाउन्या भेल ।
जिन्दगी भरी नबुझ्ने भयो,भगवान तेरो खेल ।।
जन्मेको ठाउँ पराई बनाई,खाडी मुलुक बाँस ।
दु:खी जिबन बेहाल बनाई,परानी भयो नाँस ।।
खाडी मुलुक समन्द्र छन्,खानाकि पानी नाई ।
जन्मेको ठाउँ भुलेर बस्न्या,मेरोत बानी नाई ।।
दु:खै दु:खको सागर रैछ,पराया मुलुक ठाउँ ।
दिन झल्का रात सुईना,आफ्नो प्यारो गाउँ ।।
खेत हुन्ना मार्शी धान,बन जङ्गल प्याउली ।
घुईला रुख लुकि कठै,गित गाउन्नी न्याउली ।।
प्रकाश जे धामी
डडेल्धुरा, नवदुर्गा कनेडा
(स्रोत : फेसबुकको ‘फेसबूक देउडा समाज’ समूहबाट )
