~राजेश नेपाली~
नठान्नु आकाश शुन्य हुन्छ एक तारा टुट्दैमा
हाम्रो यात्रा रोकिंदैन केही यात्री छुट्दैमा
लाखौं फूलको बगैंचामा एउटा फुल झरे के भो
थाल बनाउन रोकिंदैन टपरीहरू खुट्दैमा
जुन रूखले हिजो ओत्यो आज त्यही काटे पनि
अमर छ आस्था हाम्रो मर्दैन त्यो चुट्दैमा
कायरहरू अप्ठ्यारोमा हातखुट्टा कमाउछन
आउने छैन बाढी पहिरो बर्खे मूल फुट्दैमा
हिजो जसकेा वरिपरि घुम्थ्यौ पुच्छर हल्लाउँदै
नसोच तर्सन्छ बाघ दुईचार फ्याउरा जुट्दैमा
खाँचीकोट–२,अर्घाखाँची
(स्रोत : हाँक विक्ली – वर्ष २७, अंक ३६ – २०६७ श्रावण ०५ गते, बुधबार)
