~गोपाल योन्जन~
सबलाई रिझाउँ भन्दा पसलमा बेचिएछु
मेरो कोहि भएनन्, सबैको म भएछु
भत्केको गोरेटोमा लाखौँ अभागी हिंडछन्
सबैलाई बाटो दिंदा म भीरमा खसेछु
सबैलाई अड्याऊँ भन्दा आफै पो टेकिएछु
मेरो कोहि भएनन्, सबैको म भएछु
पहाडको मुटु छोएँ, साँच्चै नै ढुंगा रहेछ
उम्लाउँ खून भनेको, मेरै मुटु फुटेछ
जाडोले कक्रिएको मेरो प्यारो प्यारो सन्तान
सबैलाई तताउँ भन्दा मेरो घर पो सल्किएछ
मुर्दा जगाउँ भन्दा आफै पो तर्सिएछु
मेरो कोहि भएनन्, सबैको म भएछु
शब्द र संगीत: गोपाल योन्जन
स्वर: नारायण गोपाल
