गजल : जिन्दगीको

~तारा ज्ञवाली~

कहाँबाट सुक्यो होला मूल जिन्दगीको
फक्रिन्छ कि फक्रिंदैन फूल जिन्दगीको

बिसाउंदा बिसाउँदै पोका अनि भारी
तिर्नै बाँकी हुन्छ महसूल जिन्दगीको

डाँडा -पाखा, मरुभूमि मैदान र खोला
कहाँ मिल्छ साँचो चित्र स्थूल जिन्दगीको

हिमाल देखि पग्लिदै मन सागरमा पुग्छ
नापे कति योग हुन्थ्यो कुल जिन्दगीको

स्वप्न- गंगा बहंदा नि बहंदैन मान्छे
यहींनेर हुन्छ शायद भूल जिन्दगीको

(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)