~भक्तराज न्यौपाने~
बखतबहादुर
निद्रामा बरबराउादै
किन सम्झन्छ
बरोबर
यो टाढा दूरदेशमा बसेर
देशको नाम ?
बिर्सन चाहेर बिर्सन नसकेको
मनको एउटा कुनाभरि पसारिएको
यो देश र गाउाका यादहरु
किन झिकेर मिल्काउन सक्दैन हा !
बखतबहादुर ।
बहिरा छौ तिमीहरु
र त इसाराले भन्नुपर्छ
मुटुभरि धड्किएको धड्कन
प्रश्वासभरि निश्वास निस्किएको
स्वाधीनताको श्वास
यो देशको स्पन्दन हो स्पन्दन ।
बखतबहादुर बेथितिको निसानामा
आफ्नो राष्ट्रप्रेम घाइते भइरहादा
अझै स्मृतिको फोल्डरबाट
झिकेर देशको नक्सा
टाागिरहेछ छातीमा
र भनिरहेछ, मेरो प्यारो मातृभूमि ।
कुनै प्रेमिकाको छोडपत्रको पाण्डुलिपिजस्तो
सधैँभरि झस्का आइरहादोे रहेछ
त्यही कान्लो र त्यही ढिस्को
र, बारम्बार मरूभूमिको यो थकानमा
एउटा सम्मोहक पि्रयसी विम्बझैँ
भइदिँदो रहेछ, दूरदेशमा बसेका हजारौँ
बखतबहादुरहरुका लागि देश ?
प्रकाशित: भाद्र २९, २०७१
(स्रोत : कान्तिपुर – नेपाल साप्ताहिक )
