~भूपी शेरचन~
सानै हुरीमा बैंशको सपना
सिमलको भुवा झैँ उडी गयो
तिमि के गयौ खुशीले पनि
मलाई आँखा तरी गयो
सानै हुरीमा…
धेरै हाँसे साँच्ची नै रुनु पर्दोरहेछ
हाँसोलाई आँशुले धुनु पर्दोरहेछ
बिर्सुं भन्ने निस्ठुरी बिर्सुं कसरि
पहिले नै टाढा टाढा हुनु पर्दोरहेछ
सानै हुरीमा…
बेदनाले ओंठ निलो भइ सक्यो अब त
आँखा पनि गिलो गिलो भइ सक्यो अब त
नरोउ भन्दैमा के रुक्थे यी मेरा आँशुहरु
सारै नै सारै ढिलो भइ सक्यो अब त
सानै हुरीमा…
शब्द: भूपी शेरचन
संगीत: गोपाल योन्जन
स्वर: नारायण गोपाल
