कविता : एकान्त

~आभास~Aavaas - Achyut Prasad Phuyal

एकान्तमा
पनीको तप् तप् बज्छ
र गुनगुनाउन थाल्छ
पिपलको पात
एकान्तमा
शीत झर्छ
र फक्रनथाल्छ
सयपत्री फूल
एकान्तमा
ककुर भुक्छ
र थुमथुम्याउन थाल्छे दमयन्ती
चलमलाउदै गरेको
नवजात शिशु
एकान्तमा
कविता जन्मन्छ
र अङ्कित गर्छ
यी सबै दृश्यलाई आफूमा
एकान्तमा
गोली चल्छ
र हुन्छ हत्या कविताको ।

***********

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.