कविता : आजभोलि आकांक्षा

~आभास~Aavaas - Achyut Prasad Phuyal

आजभोलि आकांक्षा
किन यसरी चम्केको

लाग्छ कहिले
फुल भएर फुलूँ
र ढपक्क ढाकूँ प्रिय धरतीलाई
अरु केही नसके
अलिकति सुगन्ध छर्न सकिन्थ्यो

लाग्छ कहिले
आकाश भएर फैलिऊँ
र काखमा लपेटूँ सिङ्गै पृथ्वीलाई
अरु केही नसके
अलिकति छहारी भर्न सकिन्थ्यो

हैन
आजभोलि आकांक्षा
किन यसरी चम्केको

लाग्छ कहिले
आकाश पनि हैन
आगो भएर दन्कूँ
र खर बाले झैं बालिदिऊँ
आफैं भित्रको नामर्दीलाई ।

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.