कविता : मेरो देशमा

~अप्जसे कान्छा~Apjase Kanchha

प्रकृतिको सास छ
मन लोभ्याउने
सुन्दारताको बास छ
तर अपुरो क्रान्तीले
सदिआ देखिको भ्रान्तीले
देश कंगाल भएको छ
क्षतबिक्षत भएको छदेशको यस्तो बिजोग देख्दा
मलाई देशमा
रगतको खोला
बगाउन मन लाग्छ
देशको बनजंगलमा
आगो लाउन मन लाग्छ

बरु अनि
बाँकी रहेका खरानीहरुमा
नयाँ नयाँ फुल
रोप्न मन लाग्छ
सबै नेपालीलार्इ
नयाँ नयाँ चेतनामा
लत बसाल्न
पञ्‍चामृतमा
चेतनाको हिरोइन मिसाएर
पिलाउन मन लाग्छ

जसले
नयाँ नयाँ युगहरु
ल्याउन सकोस
हरेक नेपालीको
नसा नसामा
चेतना संप्रवाह
गराउन सकोस
त्यसैगरि
यसैगरि
सधै सधै
निरन्तर।

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.