कविता : यो मन र जीवन

~विश्वास दीप तिगेला~biswasdip tigela

यो मन
क्षणक्षण टोलाइ दिन्छ
खोइ बैरागिएर पो हो की
यो मन
बतासिन्दै बहिरहन्छ
खोइ कुनै सीमा परिधि नपाएर हो की
कतै माया पि्रर्तिलाइ गुथेर
कतै बैशालु जोवनलाइ छोपेर
फेरी यो मन र जीवन
उडिरहन्छ उडिरहन्छ

कहिले फिजीको सिन्जेल पागलखानामा
घुमि दिन्छ रोइदिन्छ
कहिले ब्रुनार्इको तातो घाममा
डढिदिन्छ सहिहेर्छ
कहिले सिंगापुर, मलेशिया, थाइल्याण्डतिर
फिलीपिन्स, हङकङ, होल्याण्डको आम्सड्रममा
टुत्रmाटुत्रmा पारी मुटुलाइ बेचिदिन्छ ।

कहिले वेलायतको पपडिस्को अनि
प्रmान्स, बेलिज र अमेरिकाको न ृत्यग ृहमा
खोलेरै यौवन नजर गर्छ
कहिले क्यानडा र क्यारोविन समुन्द्रमा
हरियो रातो ट्राफिक बत्तसिंगै लुकामारी खेल्छ

यो मन र जीवन
कहिले वोस्नीयाको दु:खमा
कहिले अफगानिस्तानको दु:खमा
कहिले पूर्वीटिमोर, कोसोभो मेसोडोनियाको दु:खमा
जरुर पुग्छ र रोइहेर्छअनि आफ्‍नै छात्तमिा आउने तातो गोलिलाइ
वास्ता नगरी
गौतम बुद्धको
शान्तिको संन्देश बोकी
ब ृद्धा आमाबुबा विधवा चेली
टुहुरो वालबच्चा सामु पुग्ने गर्छ

यो मन र जीवन
कहिले रोधि, दोहरी र धाननाचका
कलिला मायापि्रर्तिलाइ
विदेशकै छाँाले, विदेशकै मायाले
धोइपखाली दिन खोज्छ
अनि मुटु जोडिन्न
अनि त
विवशता रुन्छ धुरुधुरु ।।

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.