~गोदावरी कुमारी पाण्डेय~
यातायात् सुविधा हैन, विज्ञानको जाल ।
छानी-छानी के लैनोहै, कठै! पापी काल ।।
सब्का दाइ फर्की आए, तिहार आयो भणी।
मेरा आँखा आँशु दैव, तैले निको माणी ।।
सात् मैना भैगए दादा, कै ठौर गै रैछै ।
तिहार आयो बैनी वियोग, कसरी सै रैछै ।।
दैवदशा लाग्यो मेरो, करम फुटायो ।
दाइको निधार् मेरो टीका, सधैँलाई छुटायो ।।
सबैका आँखाको नानी, कसरी भए है ।
हमकी रात पाडी दादा, छाडी काँ गए है ।।