कविता : न्याय उठ्यो

~युद्धप्रसाद मिश्र~

न्याय ढलेको ठाडो पार्न
उभियो बबण्डर चर्को
पतनशील अनुहार प्रष्ट भो
प्रतिगामीका धर्को

आजादीका सही दिशातिर
खुले सबैका आँखा
आक्रोशित भै बोल्न पुगे अब
ज्वालामुखीका भाखा

भाग्नु कहाँ अब बढ्दै आयो
जनजागृतिको भीषण ज्वार
उठिसक्यो शिरमाथि कसको
विजयमुखी न्यायिक तरवार

धरतीमाथि उभिनसम्म
यहाँ रगतको लाग्छ जमात
तर छन् त्यसका माथि उठेको
दरा बलिया ब्यापक हात

०४६ भदौ १६
(नौलो कोसेली)