गजल : जिन्दगानी

~विजय योजीत~

सबै कल्पिए झैं भयो जिन्दगानी
यही सुन्न पाए हुनेथ्यो कहानी

अझै याद होलान् सगरका सितारा
कि बिर्स्यौ र छाती थियो यै सिरानी

उता फुल्छ होला नयाँ बाग तिम्रो
चलेकै छ मेरो ब्यथाको फँडानी

तिमी देव मेरो तिमी प्राण भन्थ्यौ
बसेको छ इश्वर म भित्रै जमानी

बुझें प्रेमले हुन्छ बर्बाद मान्छे
न चाहिन्छ आँधी न आगो न पानी

बहर :मुतकारिब मुसम्मन सालिम
रुक्न :फऊलुन्× चार

(स्रोत : पल्लव साहित्य प्रतिष्ठान)