गजल : तर्छन् किन मान्छे यहाँ

~केशब शर्मा~

काँध माथि चढि जंघार, तर्छन् किन मान्छे यहाँ
रात पर्दा उसकै चीर, हर्छन् किन मान्छे यहाँ |

सबैलाई आफ्नै ठानी जब सर्छु नजिकै म
नचिने झै गरी पर, सर्छन् किन मान्छे यहाँ |

आफ्नो भन्नु आफ्नै मन हो, पराईको आफ्नो हुन्न
त्यसकै लागी हत्ते गरी, मर्छन् किन मान्छे यहाँ |

स्वाभिमानको दुहाई दिदैं जसलाई सधैँ सराप्दछन
फेरि उस्कै पाउमा शिर, धर्छन् किन मान्छे यहाँ |

कसम खान्छन देशको र जनताको भलो गर्ने
मौका पाउंदा आफ्नै पेट, भर्छन् किन मान्छे यहाँ |

यस्तो लाग्छ समबेदना बिबेक सबै गुमाई सक्यौं
जीवन्त छन् अझैं जस्तो, गर्छन् किन मान्छे यहाँ |

ब्रिसबेन, अस्ट्रेलिया

(स्रोत : Satakosahitya)