~आवाज शर्मा~
जयगान उस्कै थियो चाहे हातमा छुरा होस् न !
त्यो जुंगाको कदर हुन्थ्यो बोलेपछि पुरा होस् न !!
॰
खडेरीको बालुवामा व्यर्थै पानी राखिएछ ।
पसिनाले पाउँथ्यो न्याय मानो रोपी मुरा होस् न !!
॰
निर्लज्ज भै किन गरूँ तारिफ नग्न शरीरको ?
जिउमा आफ्नै साडी, चोलो, पोते, टीका, चुरा होस न !!
॰
बासी पुराण जस्ता लाग्छन् पिरतीका कथाहरू।
कैल्यै पनि नसुनेको नभनेको कुरा होस् न !!
॰
तिमी भन्छौ क्यै बोलेन, यो मौनता कैले सम्म ?
खुल्थ्यो आवाज, नरित्तिने प्यालाभरि सुरा होस् न !
15/05/2012
(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार )
