यो शहर छोडेर, फर्किदैछु गाँवैमा
अभावको पिडा नि, पोख्छु आफ्नै ठाँवैमा
जान्छु फर्केर
पुरै वैंश एतै गो खेर
———————————–
नेपालको नदीमा भारतको हैकम
हाम्रै पानी खोसेर, छैनौ हामी के कम
भन्छ मोराले
मुख खोला देश्का छोराले
———————————–
वीरताको इतिहास्,बोक्ने हाम्रो नेपाल
मान्छे बिचै उष्णता,पग्ली सुक्यो हिमाल
सेतो चिमल
मैलो भयो मन्को रुमाल
———————————–
फूल सम्झी जीवन,फुल्नै पर्छ काँडामा
घाम्को झुल्को भएर,झुल्किनुछ डाँडामा
साथी अब त,
हुनै पर्छ हाम्रो एकता
मनु लोहोरुङ
सितलपाटी – ६, संखुवासभा
हाल :- न्युयोर्क
(स्रोत : Manu Lohorang Rai’s Blog)