~डा. मधु माधुर्य~
हिँड्दा हिँड्दै
यो शहरको सबै सडक सिध्याइसकेको छु
हेर्दा हेर्दा
यो शहरको पूरै दृश्य रित्याइसकेको छु
अब यो शहरमा सायद मेरो कुनै काम छैन
बुढा-बुढी घाम-जून यहाँ
आङ तन्काउँदै पालैपालो उठृछन् र सुत्छन्
‘अँधेरो’लाई नै स्वतन्त्रताको पराकाष्ठा भन्ने वस्तीमा
उज्यालो उत्सवको कुनै अर्थ छैन
सायद यस्तो शहरमा मेरो कुनै काम छैन
ईमान समेत बिक्रि हुने हाट-बजारमा
सबै कुरा मैले किनिसकेको छु
सँगत गर्दा गर्दा
दुईखुट्टे ‘जन्तु’लाई
‘मान्छे’ भनी चिनिसकेको छु
सायद यो शहरमा मेरो काम छैन
मेरो अस्तत्व यहाँ –
एउटा औपचारिकता मात्र भइदिएकोछ
देशको निधार छोप्ने
लोकतन्त्रको तुल जस्तो !
पानी रहित
खोल्सोमाथिको पूल जस्तो !!
(मास्को ,रसिया)
(स्रोत : Ianws.org)
