~मनु लोहोरुङ राई~ 
१.
अभागी फूल,
भमरा बस्नु अघि
भाँचियो हाँगा !
२.
पूर्णेको जून
खित्का छोडेर हाँस्दा
अध्याँरो भाग्छ |
३.
बैगुनी हावा
उडायो पातहरु
जंगलै नाङ्गो !
४.
आकाश रुँदा
बादल रिसाउँछ
धरती हाँस्छे |
५.
चट्याङ् पर्यो
धरती फाटेर रुयो
दिन हाँस्यो |
६.
पर्देशी खेत
देखेर लहलह
भएँ सलह
७.
बैंशालु मन
परदेशीए जन
धन्को खोजीमा
८.
परदेशमा
सेती झैं गढेको छ
देशको माया |
९.
हिउँको टोपी
मेरियान ट्रेन्चमा
खस्दो छ अचेल |
मनु लोहोरुङ
सितलपाटी – ६, संखुवासभा
हाल :- न्युयोर्क
(स्रोत : Manu Lohorang Rai’s Blog)
