~मीरा मन थापा~
हटियाको बीचमा..
एउटा बृद्ध मालिंगोको चोया काडेर
डोको बुन्ने तर्खरमा छ ,
छरपष्टिएका चोया बटुल्दै
पत्रैपत्र उक्किएका हत्केलाले
कुशलता पूर्वक आकार दिँदैछ ,
कमजोर पाखुरा ,
धमिला आँखा ,
तर मुहारमा गज्जबको तेज छ ,
खुम्चिएका निधार बाट बग्दै,
नाकको टुप्पोमा बसेर टल्किएको पसिना ,
घाम र जून झैँ देखिन्छ ,
प्रचण्ड गर्मीले उसको मुहार रगत जस्तो रातो देखिन्छ !
.
एउटा युवक…….
.
करेसो बाँझैँ छोडेर ,
भट्टीमा बसेको छ निस्फिक्री,
आमाको ढुंग्रीमुन्द्री ,
तोंग्बामा हालेर ,
एकोहोरो तान्दो छ आमाको आँशु
उ सम्झदो हो ,उ तोंग्बा तान्दैछ ,
केहि क्षण पछि, उसले चुसेको तोंग्बाको खोस्टा झैँ ,
देश खोस्टो भो भन्छ र
नेतालाई गालि गर्छ ,
मातेर उसको मुहार रगत जस्तो रातो देखिन्छ !
.
एउटा सिपाही …..
.
बन्दुक दोकाँधे भिरेर ,
यताउता घुम्दो छ हटियामा ,
छाप्रे पसलमा छिरेर
मन लाग्दो खान्छ र
पैसा नतिरी हिड्छ ,
हटियामा सबै त्राहीत्राही हुन्छन् उ सँग ,
सबैको आँखामा त्रास छ ,
सिपाहीको आँखामा अभिमान छ ,
अभिमानले उसको मुहार रगत जस्तो रातो देखिन्छ,!
.
एउटा पत्रकार …
.
जुवाको खालको वरीपरी घुमेर ,
जितौरी भर्छ झोलामा र
जुवाडेलाई पान सुपारी ‘सर्भ’ गर्छ
ति जुवाडेलाई ,जो थोरै थोरै गर्दै
हटिया बेच्दैछन् मटियाहरू लाई ,
अनि त्यहि जुवाको अड्डामा बसेर
समाचार लेख्छ सु-साशनको
ति अक्षर र उसको मुहार ,रगत जस्तो रातो देखिन्छ !
.
एक्कासी हटिया बीचमा डोको फाल्दै
बृद्ध जोड जोडले चिच्याउँछ ,
यो डोको जस्तै हटिया बुन्नु ………..
.
हटिया रगत जस्तो रातो देखिन्न !!
