कथा : वास्तविकता

~शर्मिला खड्का दाहाल~Sharmila Khadka Dahal

“हेलो ग्रायण्ड मदर”
“के रे ग्रायण्ड मदर रे ? हिजो हाई स्वीटी भनेको होइन ?”
“कहिलेकाहीँ टेस्ट फेर्न मन लाग्छ नि ।”
“ए तरकारीको स्वाद फेरेजस्तो ।”
“हो यु आर फ्लावर”
“थैक यु ।”
“नो नो काउलीफ्लावर ।”
“ए ..म काउलीफ्लावर भए तिमी सनफ्लावर ।”
“कसरी ?”
“सनफ्लावरजस्तै जता केटी देख्छौ उतै फर्कन्छौ ।”
“भैगो भैगो यु आर सो व्युटिफुल ।”
“केटाहरु फेसवुकमा राम्रा केटीको फोटो देख्नेबितिकै के विधि कमेन्ट लेख्न भ्याउँछन् अनि च्याट गर्न पनि ।”
“केटाहरुले कमेन्ट लेखुन म यति राम्री छु भनेर नै फो्टो राख्छन् नि”
“बदमाश, फटाहा, हरामखोर ।”
“कसलाइ गाली गरेको ? मलाई हो ?”
“होइन लोडसेडिगलाई, हेर न च्याट गर्न बस्यो कि लाइन अफ हुन्छ ।”
“अनि अहिले नि ?”
“ल्यावटपले केहीबेर काम गर्छ नि ।”
“ए हो फेरि ल्यावटपले फेरि धोका दियो नभन नि । तिम्रो फोटो सारै राम्रो छ फेसवुकमा यु आर भेरी स्वीट ।”
“तिमीले चाहिँ किन आफ्नो फोटो नराखेर लुकेको ?”
“मलाई मेरो फोटो देखि रिस उठ्छ”
“किन नि ?”
“जहिले ऐना हेरेर इन्टरभ्युमा जान्छु नाम नै निस्कदैन ।”
“ओ… सो व्याड ।”
“यो थोपडानै अवासी छ कति ठाउँमा इन्टरभ्यु दिई सके ।”
“ए त्यही भएर हो कि ढाँटेको हो ?”
“होइन होइन म कहिले ढाँटतिन । तिमीलाई छोएर कसम खान्छु ।”
“मलाई कसरी छुन्छौ ? स्क्रिनमा छुन्छौ ?”
“हो नि ।”
“अनि तिम्रो घर कहाँ हो ?”
“घर जहाँ भए पनि किन चाहियो ?”
“चाहियो नि भेट्नु परेन ?”
“ए हो त भैगो नभेटौ होला”
“किन म पनि लोकसेवाको तयारीमा छु । तिमीलाई भेटेर फेल भए भने ?”
“लोकसेवा फेल भए पनि लवसेवा पास हुन्छौ नि”
“भो तिमीजस्तो जवलेससँग के लव गर्नु ?”
“साँच्चै तिमी साहै राम्री छौ म कवि भएको भए पक्कै कविता लेख्थे ।”
“भैगो भैगो प्रशंसा नगर ।”
“किन नि ?”
“यो ल्याव टप पनि मसँग इष्र्या गर्छ भन्या ।”
“कसरी ?”
“तिमीले मेरो प्रशंसा गर्न बित्तिकै चार्ज सकियो भन्छ ।”
“साले बजिया हरामखोर”
“कसलाई गाली गरेको ?”
“ल्यापटपलाइ”
“ए त्यसो नभन न मेरो ल्याव टपलाई उसले कुरा बुझ्छ ।”
“ल्यावटपलाई पनि पढाउँछौ ।”
“हो नि उ मलाई पढाउँछ म उसलाई पढाउँछु ।”
“ए हो कति को कुरा बुझ्छ ?”
“केटाहरुले प्रशंसा गर्न बित्तिकै त्यहाँ कुनै स्वार्थ हुन्छ भनेर उसले थाहा पाउँछ ।”
“ए हो त्यसो हो भने पहिला तिम्रो ल्याव टपलाई भेटेर कुरा गर्नु पयो ।”
“किन नि ?”
“उसलाई अलि कति घुस नभए जुस खुवाउनुपर्ला ।”
“यो सम्भव छ र ?”
“छ नि ।”
“कसरी ?”
“तिमी मेडीयेटर भएर काम गरन ।”
“अहँ म केही गर्न सक्दिनँ । अहिले म जान्छु है ?”
“एकछिन बस न ।”
“किन नि ?”
“तिम्रो कन्ट्याक्ट नम्बर देउन ।”
“मेरो कन्ट्याक्ट नम्बर छैन ।”
“भैगो त भोलि यही समयमा च्याटमा बसौँ है ।”
“किन नि ?”
“तिम्रो रुपको प्रशंसाको भर्खर सुरु भएको छ इन्डिग गर्नु परेन ?”
“आज नै गरन किन बाँकी राख्नु ?”
“तिम्रो लोडसेडिगको टाइम देउ न ।”
“मलाई थाहा छैन ।”
“राम्रा केटीहरु किन यसरी भाउ खोज्छन् ? मलाई भन्न सक्छौ ?”
“भाउ बढाउने तिमीहरु नै हौ सबैलाई ऐश्वर्य, विपासा, रेखा जस्तै चाहिन्छ ।”
“होइन होइन तिम्रा अरु कुरा पनि राम्रा छन् ।”
“के राम्रो देख्यौ ?”
“अँ….के भनौ तिम्रो ल्यापटप पनि राम्रो छ तिमी भन्दा पनि राम्रो छ ।”
“ए हो ल्याप टपलाई घुस खुवाउन लाग्यौ कि क्या हो ?”
“होइन होइन तिम्रो त्यो फेसवुकमा अपलोड गरेको न्युज पनि राम्रो छ ।”
“भैगो भैगो धेरै प्रशंसा नगर ।”
“किन नि ?”
“मैले रियल कुरा गरे भने तिमी तर्सन्छौ ।”
“कसरी ?”
“भनू ….।”
“साँच्चै भन न ।”
“त्यो फेसवुकको फोटो त हिन्दी फिल्मको हिरोइनको हो । मेरो होइन ।”
“ए हो र ?”
“हो त रियलमा राम्री छैन , मेरो रियल फोटो राख्दा कोही च्याटमा नआएको हुनाले मैले फोटो चेन्ज गरेको हुँ ।”
“होइन होला ?”
“पक्कै हो ..”
“तिमीलाई पनि म रियल कुरा भनू मैले फोटो किन नराखेको भनेर ।”
“भन न ।”
“म हिरोजस्तै ह्याण्डसम भएर …धेरै केटीहरुले फलो गरेर हो ।”
“ए अघि किन ढाटेको त ?”
“मैले एक्चुअल कुरा गर्दा तिमी नपत्याउन सक्थ्यौ नि ।”
“ए हो त्यसो भए तिमी जवलेस पनि होइनौ ?”
“होइन मैले ढाटेको हुँ ।”
“सो व्याड.. बदमाश हरामखोर…,।”
“कसलाई गाली गरेको ?”
“यो ल्यावटपलाई यसले कुरा बुझेन भनेर ।”
“तिमीले ल्यावटपलाई राम्रो टेनिग दिएका नै रहेनछौ ।”
“अहिले फेरि ढाटतै छौ कि ?”
“होइन होइन , ढाटेको छैन ।”
“भोलि च्याटमा आउँछौ ?”
“कुन समय ?”
“यही समय ।”
“यो समय मेरोमा लोडसेडिग छ ।”

भोलिपल्ट –
“हाई हैन्डसम ।”
“हाई स्वीटी ।”
“हिजो त च्याटमा बस्दिन भन्थ्यौ नि ?”
“तिमी आउँदैछौ भन्ने थाहा नै भएन ।”
“ किन भाग्ने विचार थियो, भैगो तिमीसँग के च्याट गर्नु ?”
“गर न गर पैसा लाग्दैन क्यार”
“भो मलाई डेटिगमा जानुछ फेरि सिगारपेटार गर्नु छ ।”
“ए हो तिमी सिँगारिएको फोटो फेस बुकमा राख है । हेरु तिम्रो कला ।”
“भैगो .. चाहन्छौ भने लाइभ नै हेर न ।”
“त्यसो भए तिहारमा टीका लगाउन आउनु पर्ला ।”
“स्योर मलाई कुने आपत्ति छैन , पछि फेरि नपछुताउनु नि ।”
“किन दक्षिणा बढी लिन्छौ ?”
“अँ ….त्यसै भन्नु परो नि ।”
“मेरा दिदी बहिनी त डिस्काउन्ट गर्छन् । तिम्रो डिस्काउन्ट रेट छैन ?”
“म ब्रान्डेड परे नि । भैगो भैगो तिम्रा गफमा लागेर आँखाको गाजल ओठमा लगाए भने नि ।”
“अति उत्तम त्यो फोटो चाहिँ फेस बुकमा राख्न नबिर्सनु नि ?”
“किन रेकर्डेड खोज्छौ ? लाइभ नै हेर न ।”
“भैगो तिम्रो भाउ नै बढी छ फेरि महँगो गाजल लिपिस्टिक लगाएको चार्ज लियौ भने ?”
“भैगो तिमीलाई चाहिँ फ्री नि ।”
“फ्रि चीजको मजा नै हुँदैन ।”
“ल भैगो तिमी चार्ज तिर्न पनि कन्जुस गर्छौ , फेरि फ्रिमा पनि मन नगर्ने तिमीसँग च्याट नगर्नु नै बेश ।”
“साँच्चै भन त त्यो तिम्रो आफ्नो फोटो होइन रे ?”
“हो भन्या कति भन्नु ,, हो भने मेरो भनी हाल्थे नि ।”
“अनि किन त्यो फोटो राखेको ?”
“तिमी जस्तै उल्लुलाई छकाउन ।”
“म उल्लु भए तिमी कोइली ।”
“कसरी ?”
“हुँदै नभएको फोटो राखेरे फतरफतर गर्छौ ?”
“भैगो भैगो मेरो फोटो सम्झेर च्याट गर न ।”
“किन उल्लु र काइलीको लव परेको हेर्न मन छ ?”
“अँ छ हेरौ त कसरी लव हुँदो रहेछ ?”
“अँ साँच्चि तिमी कोसँग डेटिग जानेवाला थियौ ?”
“छ अर्को एउटा उल्लु ।”
“अँ म पनि डेटिगमा जानेवाला छु नि ।”
“को सँग जादैछौ ?”
“छ एउटी कोइली ।”
“ए त्यसो भए उळलु र कोइलीको लव भयो हैन त ?”
“अँ भयो भन्नु परो ।”
“अनि कसले न्यूज अपलोड गर्छ त ?”
“गर्छ होला नि काग ले ।”
“भैगो तिमी सधै रेला गर्छौ म जान्छु ।”
“पर्ख न तिमी डेटिगमा कहाँ जाँदैछौ ?”
“अन्नपूर्णा रेस्टुरेन्ट ।”
“ए हो म पनि त्यही जाँदैछु ।”
“तिमीले गर्ल फ्रेन्डलाई देखेका छौ ?”
“छैन । तिमीले ब्याइफ्रेन्ड देखेका छौ ?”
“छैन ।”
“तिम्रो भेट कहाँ भएको ?”
“अनलाइनमा ।”
“तिम्रो भेट कहाँ भएको ?”
“अनलाइनमा ।”
“तिमी दीपा हौ ?”
“तिमी आशिष हौ ?”
“हा….हा..”.
“हा….हा….”
फेसबुकमा न्युज- काग/ ‘उल्लु र कोइलीको डेटिग अन्नपुर्णामा’

(इटहरी, सङ्गीत चोक)
sakhada4@yahoo.com
www.shakhadasahitya.blogspot.com

(स्रोत : KhassKhass.com )

About Sahitya - sangrahalaya

We will try to publish as much literary work of different authors collected from different sources. All of these work is not used for our profit . All the creative work belongs to their respective authors and publication. If requested by the user we will promptly remove the article from the website.
This entry was posted in नेपाली कथा and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.