~मनोज बोगटी~
साइला बाहुनले बाजेलाई पछ्याएनन्
बाबुलाई पछ्याएनन्।
उसले भने- म म भएर बॉंच्छु
म आफै बनाउँछु बाटो।
धेरै दाजुभाईबीच
कुन्नि किन साइला मिल्नै सकेनन्
भने- बरू कोइलाखानी जान्छु
पढ़्न जॉंदिनँ।
म ठग्दिनँ
यसरी नै एकदिन अग्लिन्छु।
उसको कोठा छुट्टियो
फोक्टा छुट्टियो।
एकदिन
त्यही कोठामा सर्किनी कान्छी पसिन्
त्यसपछि त पानी छुट्टियो
जिन्दगानी छुट्टियो।
साइला बाहुनलाई गाउँबाटै निकालियो
नाउँबाटै निकालियो।
आहिले साइलाको आफ्नै गाउँ छ
आफ्नै नाउँ छ।
उ अहिले भन्छ-
मेरो नाउँ कसैले मेट्न सकेन
मेरो गाउँ कसैले मेट्न सकेन
जसले मेट्न खोजे
उनीहरूले नै
मेरो आफ्नो नाउँ बनाए
मेरो आफ्नो गाउँ बनाए
यसो गर्न मैले नै उनीहरूलाई सघाएँ।
मनोज वोगटी, दार्जीलिङ
