~नबराज ‘नबोदित’~
सोच्या थि’न यस्तो जीवन,ज्युँनु पर्ला कुनै बेला /
तिम्रै कारण मैले आँशु ,प्यूँनु पर्ला कुनै बेला /
स्वर्ग जस्तो संसार मेरो,जलाएर गयौ आज/
बिश्वासको पर्खाल सबै ,ढलाएर गयौ आज/
साँचो माया पाएँ भनी,भुलेको थें सारालाई/
तर तिम्ले टिप भन्यौ,आकाशको तारालाई/
झुटा बाचा कसम खाई,फसाएर गयौ आज/
जोरीपारी दुनियाँलाई ,हँसाएर गयौ आज/
एकोहोरो तिम्रोपछि, लागीरहें पागल जस्तै/
तिमी भने फाट्न थाल्यौ,झरीपछि बादल जस्तै/
न त घरको न घाटको ,बनाएर गयौ आज /
मेरो मुटु दुखाउँदै ,रमाएर गयौ आज /
(स्रोत : shabdasarathi)
