कविता : बेरोजगार देश

~जयन्ती गौडेल~

मेरो बेरोजगार देश
भोकै उभिएको छ
नाङै उभिएको छ

रोजगार नेताहरु
ऋण खाईरहेका छन्
छिमेकीहरु
ब्याज असुलिरहेछन् सिमानामा

केबल एक टुक्रा राष्ट्रिय झण्डाले
लाज लुकाएर उभिईरहेको छ मेरो देश
भोकै भए पनि
नाङै भए पनि

राजधानीका रोजगार नेताहरु
मेरो देशका होईनन् भन्दै
एक्लै सिमाना कुरेर बसिरहेको छ मेरो देश
भोकै भए पनि
नाङै भए पनि

पोखरा,
हाल:अस्ट्रेलिया

(स्रोत : Satakosahitya)