कविता : हाम्रो भाषा र आदिकवि भानुभक्त

~राकेश कार्की~

टिष्टा देखि काँगडा अँगाली
सबैले बुझ्ने राष्ट्रभाषा नेपाली
आसाम हुँदै भुटान गुञ्जियो
भानु तिमीले गोडेको भाषा झ्याङियो

नेपाली भाषा र साहित्यमा मिठो स्वाद
धन्य आदिकवि भानु तिम्रो प्रसाद
बनायौ नेपाली भाषालाई शिरको ताज
सरल बोलचालको निम्ति समस्त माँझ

नेपाली भाषाको पक्षमा लडे
भारतको क्षेत्रिय भाषामा पनि पारे
सिक्किम दार्जिलिङ बढ्यो प्यारो भाषा उचाली
साहित्य, स्कुल, कलेज जताततै नेपाली

आफ्नै राष्ट्रमा यो कस्तो दुर्दशा
अबहेलित भयो सबैको साझा भाषा
सर्वोच्च पदमा पनि राष्ट्रिय भाषा नबोल्ने
भारतिय भाषामा सपथ लिन मिल्ने

नेपालको संवेदनसिल अंगमा पसी
उपराष्ट्रपति, उपप्रधानमंत्री मोजले बसी
भारतीय राष्ट्रभाषामा गौरव गर्ने
नेपाली हौ भने किन नेपाली भाषा हर्ने

फुटे हाम्रो भाषा हामी फुटी जाउँला
दुई करोडबाट घटी तीस हजार हौँला
आफ्नोपन हुन्न राष्ट्रियता हुन्न
एउटै देश एउटै रगत पनि हुन्छौँ भिन्न

सानो राष्ट्रमा बिभिन्न भाषा
नेपालीले सबैलाई जोड्ने आशा
भानु तिम्रो बाटोमा हामी सधैँ हिँडौला
सारा संसार तिमीले नेपाली भाषा चिनौला ।।

(स्रोत : Pustaksansar.com)