~बिबश बिप्र~
भो|
भइसक्यो-
मेरो अस्तित्वको उद्घाटन-यो कारागारभित्र
फलामको गेटमा लागेको खिया
मेरो कामकथामा लालमोहर ठोक्दैछ
मैले माया भेटेको छैन-आकासको
तिम्रो चुनावी उपहारको बट्टा पनि -बिनाआकासको
मैले पिउने चुरोटको धुँवा पनि कोठा भरिमात्रको
आजकल-
जेलरका जुँगाहरुमै शितलता छाएको छ मेरोलागि
तिम्रो बर-पिपलको चौतारी यो कारागारले मन पराउन्न
मैले माया गर्नु – मर्नु सामान हो बुझिराख
तिमीले एउटा गुलाब स्याहार्न सकिनछौ
अब त मैले पनि काँटीलाइ प्रेम गर्नुपरेको छ
कारण-
मेरो बन्दि-गृहभित्र मात्र काँटी छन्
एउटा गुलाब-
जेलरको प्राइभेट गमलाको पाले भएको छ
यसबखत,
तिमी पियानोको तरङ्गमा अनुभवको कथा बुन्दैछ्यौ की ?
म सन्तुष्टि भुल्न,
घरको कल्पनामा अर्को कारागार-चित्र कोर्दैछु
तिम्रो घरले तिमीलाई बासको अनुमति दिएको बेला-
नआऊ है- मलाइ भेट्ने इच्छा बोकेर
कारण-
– यो कारागारले तिमीलाई पाल्न सक्दैन,
– तिम्रा आँशुको पवित्रता यो कारागारले बुझ्नेछैन र
-मैले पनि नबुझेकै हुनेछु
बिराटनगर, हाल: आबुधाबी
(स्रोत : Sanjaal )
