~बासु ढकाल~
हाय!
हाय मेरो अमेरिकन ड्रिम
साउनमा आँखा फुटेको म गोरु
जताततै हरियै हरियो देख्छु।
म जिन्दगी हाड घोटेर
फोक्सो फुकाई फुकाई
रगत सुकाइ सुकाई
रात दिनहरुमा र दिन रातहरुमा
रुपान्तर गर्दैछु।
प्लास्टिकका क्रेडिटकार्डहरुसँग जिन्दगी साटेर
सपनाका महल ठड्याउन तल्लिन म
यहि जन्मको सहज ऋण तिर्न
ओभरटाइम गर्दैछु र प्रत्येक दिन
अलिअलि मर्दैछु।
हाय!
मेरो अमेरिकन ड्रिममा
हरिया पात बटुल्दै
हरियो पत्तो हात लाउने धुनमा
कपाल फुल्यो। मन फुलेको छैन।
थुक्क जिन्दगी!
कहिले त फर्किएर जाऊँ जाऊँ लाग्छ
एक मनले सोच्छ गएर के गर्नु र?
देश आक्रान्त छ विभाजित मनहरुमा
फेरि भोलिपल्टै फर्किएर यतै आऊँ आऊँ लाग्छ।
(स्रोत : INLS.Org)
