~अशोक कुँवर ‘नेत्र’~
हो कामरेड
मृत्यु निश्चित छ
तर यतिखेर म
बुबाको जिम्मेवारी
आमाको सपना
छिमेकीको बहलाई सम्झदै-सम्झदै
छिचोल्दै यी अनकण्टार जङ्गलहरु
गोडालाई नरोकी
पाइतालाका डोबहरु कोदैछु
हो कामरेड
मर्नु अघि मैले
केही माइल अघि बढ्नु छ ।
हो कामरेड
मृत्यु निश्चित छ
अझ मेरो यो बाटोमा
सिसा फुटाएर अवरोध गरिएको छ
उधोमुन्टे पारेर हामी जस्तालाई
यातनाकेन्द्मा सताइदैछ
म पनि ती बाघको पाजामा
जेलिनु भन्दा पहिले
चेतनाको रातो लालटिन बालेर
भोक रोगले सताइएका
अन्धकारले तसा्र्रइउका
यी खाली शून्य बस्तीहरुमा
सबैलाई साथ माग्नु
ठूलो गर्जन संगाल्दै
हो कामरेड
मर्नु अघि मैले
केही माइल अघि बढ्नु छ ।
भीमकाय पहाडहरुलाई चुनौति दिदै
मरुभूमिमा तिर्खाए पनि
उग्रज्वालाको रापमा रापिदै
क्रान्तिको मसाल बालेर चकमन्न रातमा
कुकुरको भुकाइले सन्त्रास फैलिएका
यी विवश त्रस्त बस्तीहरुमा
प्रकृतिलाई ब्यूँताउन
अस्तित्वलाई ब्यूताउन
गोली र बन्दुकलाई
कलमले प्रतिकार गर्दै
विचारहरु उमार्दै
छिया-छिया र हिक्क-हिक्क भएर
माटोमा मिल्नु परे परोस्
आखिर मृत्यु निश्चित छ
कामरेड यसैले भोलिलाई बिसे्रर
आज, आज ल्याउन अघि बढृदै छु
हो कामरेड
मर्नु अघि मैले
केही माइल अघि बढ्नु छ ।
May 8, 2009
(स्रोत : PraLeSh – Lalitpur)
