कविता : आंफुलाई नेपाली ठान्छौ भने नेपाली भएर जिउन सिक

~सन्तोष कोइराला~ Santosh Koirala

माथी T-Shirt र मुनि जिन्सको पैन्ट लगाई जब बिदेशी भूमि मा हिंढ्छौ
तिमी आंफुलाई सके सम्म तिनीहरुकै पारा मा ढाल्न खोज्छौ
दाल भात छोडी तिमी अब पिज्जा बर्गर मा दिन बिताउँछौ
बिदेशी नागरिकतामानै तिमीले आफ्नो शान पाउँछौ

अहिले सम्म बोल्दै आएको “जीरो” तिम्रो लागि “वो” बनी सकेको छ
सुरुमा दुई दिनमा एक चोटी टेलीफोन गर्ने बाबुआमा महिनौ देखि पराई भएका छ्न
गाउँ घरमा प्रयोग हुने हलो कोदालो तिम्रा लागि निर्जीव भएका छ्न
तिम्रा त्यही बाल्य कालका साथी तिम्रा लागि पाखे भएका छन…

माओबादीको कुरा गरे नेपालीहरु खत्तम हुन्छ्न भन्ने तिमीनै
गौतम बुद्ध, सागरमाथा को कुरा गर्दा फेरी नेपाली भनेर छाती फुलौने तिमीनै हौ
नेपालीले गल्ती गर्दा नेपाली माथी थुक्न खोज्ने तिमीनै
नेपालमा कही घटना भयो भन्दै nepalnews र mysansar खोल्ने पनी पहिला तिमीनै हौ

यदि नेपाली आंफुलाई मान्दैनौ भने तिम्रो घरमा झुन्डिएको नेपालको झन्डा च्यातीदेऊ
नेपाली सम्मेलनमा हाजिर हुन तिमीलाई कुनै अधिकार छैन
बुद्ध,तेनजिंग शेर्पा, भृकुटी तिम्रा कुनै नातेदार पर्दैनन
नेपाली जनता मरेमा आँसु झार्न तिमीले पाउँदैनौ

आँफुलाई नेपाली ठान्छौ भने सबै नेपाली तिम्रा दाजुभाई हुन
कसैलाई काखा कसैलाई पाखा गर्ने तिम्रो अधिकार छैन
अरुलाई सेवा गर्नुनै तिम्रो धर्मं हुन्छ
दौरा सुरुवल र दाल भात मा नै तिम्रो शान हुन्छ

अब कुन रोज्ने त्यों तिमीमा भर पर्छ
एक तिर गरीब निमुखा भोका जनता
अर्को तीर आलेसान बंगला र मोटर गाड़ी
तर ति निमुखा मा आत्मियता छ
अर्को तिर भन्ने खोक्रो शान……………………

मार्च 19, 2008

(स्रोत : INLS – australia)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.