~दीपक जडित~
उमेर औंलासंगै पितृको भाँची राख ।
हाईसञ्चो हुनेभो भनेर नाची राख ।
बाँचुञ्जेल पितृसेवा नगर्दा नि भयो ,
काजक्रियामा त गरें भन्न साक्षीराख ।
दुखसागरमै रहे छउञ्जेल जिउ ,
तराउ बैतरणी गाईको बाछी राख ।
खाली खुट्टा , आधाजिउले जुनी बिताए ,
वस्त्रदानमा सृजन्तैसंग काछी राख ।
बनाउ एक चौतारो दोबाटो खोजेर ,
सम्झनामा वरपिपलको गाछी राख ।
रहिनन लौ बुहारी अब प्रिय तिम्री ,
फेरेर नाउँ मन्दाकिनी , मिनाक्षी राख ।
दीपक जडित
2008-06-20
(स्रोत : नेपाली गजल गुगल ग्रुप )
