~एकादेशको गगनराज~
बनिन्छ कहिले देवदुुत् यही मान्छे ।
र हुुन्छ लोकमा अछुुत् यही मान्छे ।
मान्छेले बेच्छ मान्छेकै मर्यादा ,
कमाउँछ दौलत अकुुत् यही मान्छे ।
मान्छेले मान्छे न चिन्न सक्यो,
धर्तीमा करोडौँ सपुुत् यही मान्छे ।
घाममा निदाइ ताराविच जाग्छ,
विवेकी ,भलाद्मी प्रस्तुुत् यही मान्छे ।
सुुनियो आसध्यै ‘गगन’ भेदी नारा,
मान्छेकै विरुद्व बहुुत् यही मान्छे ।
एकादेशको गगनराज
गजलशिविर, राजधानी
(स्रोत : ‘विकसन’ साहित्यिक पत्रिका – सयुक्ताङ्क-३,४,र ५ (बैशाख-पौष) २०७० )