~मन्जील दिप शुब्बा ‘गरिव’~
हेप्छौ किन जिउदा म सडकको पेटी हरुमा!
मैले पनि त देश रुदा आशुले आँखा धोएको छु!!
थुक्छौ किन मेरा ति बाच्ने आधार हरुमा!
मैले पनि त भोको पेट र लाज छोपेकै छु!!
निधार भरि तिमीले अन्न र अवीरको टिका लाउदा!
रगत र पसिनाले मुछिएको माटोको टिका लाएकै छु!!
रमाउदा तिमीले बाहिरी सस्कृतिहरुमा!
नेपाली पन र नेपाली सस्कृतिमा नाचेकै छु!!
त्यसैले साथी खाते नभन्नु है घरि-घरि!
मैले पनि त आफ्नै संसार सजाएकै छु!!
यो भुमिमा तिमीले जस्तो गर्यौ उसै गरी!
नेपाल आमाको दश धारा दुध चुसेकै छु!!
पछारिन खोज्दा बिदेशी वर्दिका बुटहरु यहाँ!
विशालु काडा बनी नाकाभरि छेकेकै छु!!
नेपाली हुँ तिम्रै जस्तो अस्तित्व र प्रतिष्ठा छ यहाँ!
गरीबिले पिल्सिएर के भो मुटुभरि देशको माया साचेकै छु!!
आङ्सराङ् – ५ बरबोटे पाँचथर।
(स्रोत : Sayapatri)
