~विमल निभा~
हिजोआज शब्दहरुले
एउटै अर्थ दिन थालेका छन्
उदाहरणका लागि
तपाईं संसद्लाई संसद् भन्नोस्
अथवा सुपरमार्केट
आन्दोलनलाई आन्दोलन भन्नोस्
अथवा धोका
मनीषीलाई मनीषी भन्नोस्
अथवा गँड्यौला
संविधानलाई संविधान भन्नोस्
अथवा चुटकिला
साहूकारलाई साहूकार भन्नोस्
अथवा रक्तजीवी
विचारलाई विचार भन्नोस्
अथवा वीर्यपात
नायकलाई नायक भन्नोस्
अथवा भारदार
न्यायलाई न्याय भन्नोस्
अथवा गाली
भद्रजनलाई भद्रजन भन्नोस्
अथवा दलाल
झन्डालाई झन्डा भन्नोस्
अथवा मखुन्डो
सिंहदरबारलाई सिहंदरबार भन्नोस्
अथवा जुवाघर
व्यवस्थालाई व्यवस्था भन्नोस्
अथवा जङ्गल
रक्षकलाई रक्षक भन्नोस्
अथवा अपराधी
राजनीतिलाई राजनीति भन्नोस्
अथवा ठेकेदारी
देशलाई देश भन्नोस्
अथवा बधस्थल
कुनै फरक पर्नेछैन
चलाखी, महल, सिद्धान्त,
जननायक, साइकल, लामखुट्टे,
बहुमत, घूस, घाँस,
ढुङ्गा, कफ्र्यू, फूल,
पहलमान, वंशावली, रात,
बारुद, लाइसेन्स, जय नेपाल,
समीकरण, गमला, गीत,
मन, कमरेड, दमकल,
पासपोर्ट, मानिस, हिमाल,
पार्टी, श्रीपेच, खेल,
दलबदल, आलोचना, पैसा,
अभिनय, बल, समाजवाद,
अमेरिका, भकारी, अविश्वास,
इतिहास, कूटनीति, दलदल आदिमा
अब कुनै भेद छैन
म निरन्तर पाना पल्टाएर हेरिरहेछु
लोकतन्त्रको शब्दकोशमा
शब्दहरुले अर्थ हराएका छन्
