~कपिल अधिकारी~
बसन्तमा फुल फक्रन लाग्छन
उजेलोको रेखा क्षितिजमा देखापर्छन
अिन
आशा खुशि र उमड्रंगलाइ चिर्थोदै
पीडाका छालबोकेर देखा पर्छ सुनामी ।
बेदनाका तरडंग हुर्याउँदै
पीडाका छाल फैलाउँदै
पहाड तराइ हिमाल सात समुन्द्र नाघेर
पस्छ मन मन भित्र
कम्पन गर्दै तरडंगीत सुनामी ।
भबिष्यको हत्या गर्दै
बर्तमानमा
पटक पटक
केवल
अनगिन्त आँशु र बेदना छाड्रदै
अनायसै पैदा हुन्छ सुनामी ।
पटक पटक जन्मिरहेछ
परपीडक सुनामी
आज
सुनामीको इपिसेन्टर
भएको छ मेरो देश ।
जनवरि १ २००५
