कथा : कथा अझै बाँकी छ

~नीलम कार्की निहारिका~Neelam Karki Niharika

पात्रहरु अलि भएनन कि ?
यो सताब्दीको पात्र पनि यस्ता हुन्छन ? कुन सताब्दी को कथा हो यो ?
आफ्नै मन बज्रि रहेछ कथाकार माथि /

समय अगाडी, धेरै अगाडी बढी सक्यो /
आज का मानिस संग जन्मदै एक-एक हतियार हुन्छ बाच्न /
भिख माग्दैनन स्वर /बिद्रोहको आवाज छ घाटी मा

मेरो कथाकार बोल्छ –

कथा एक ईतिहास पनि हो, ईतिहासकार को कलम नपुग्ने ईतिहास !
आजलाई पढने छ भोलीले आज बचेको युग लाई, आज का कथा मा /

अहिले मेरो कलम नरोक ,म आज लेख्दै छु, भोलि भन्दा अघिल्लो दिन आज !
भोलि होइन मात्र आज!आज !
म बाचेको बर्तमान यो युग लेख्दै छु /आज ! मात्र आज !
……………………….

डा .पाण्डे हस्पिटल जाने तयारी मा छ /

भर्खर बिदा सकेर फार्केको छ आफ्नो देशबाट / हातमा हिरा को औठी टल्कि रहेछ अनि
मोटो ब्रासलेट छ अर्को हातमा / मोगाडो घडी नया नै हो /
लगाएको सुट पनि नया / ऊ ताजा बेहुला हो !

आज बेग्लै देखिएको छ / उसको परिवारको डाक्टर नै बुहारी भित्राउने सपना पनि
पुरा भएको छ /

जब डा. पाण्डेले अमेरिकामा रेजीडेन्सी पायो केटि दिनेको संख्या दिन दुगुना रात चौगुना बढ्यो / हात लाग्यो हिरा ब्यापरिकी डा. छोरी /
टोल छिमेक बरादारी मा साथ सान् बढ्यो साईनो जोडिना उसको परिवार को /

केहिमहिना अगाडी संगै एम बि बिएस गरेको संगै रेजीडेन्सी गरेको साथी ,डा. पटेल
बिहे गरेर आएको थियो / बि .ए पाश केटि सग / हेर्दा पनि खासै हिसि परेकी छ भन्थे देख्ने हरु /जे भए पनि पाण्डेको आखामा मात्र बिए पास /

डा. पाण्डेको छाती गर्बले फुल्छ अहिले /चौडा भएको छ /फैलिएको आएतन /
पटक -पटक ऐना हेर्छ /आफैलाई प्रचुर राम्रो देख्छ सधा को तुलना मा /
फुलेको छाती ,उठेको सिर,स गर्व उभिएको नाक /

अर्को वीकेनमा पार्टी दिनु पर्छ ‘ईस्थेसिस कोप भिर्दै सोच्छ /

अपाटमेन्टबाट निस्कने बेला भन्छ श्रीमतिलाई – दिन भर पढेर बस्नु /
यु एस ए मेलि स्टेप ओनको लागि तयारीको केहि फोटो कापी पृथाको अघिल्तिर छ /

बिहे भएको जम्मा १० दिन भो ,हनिमुन को लागि कहिँ गएकी छैन
भन्ने हो भने लखनउ देखि न्यु योर्क सम्मको यात्रा श्रीमान संगै तय गरिसकी
संगैको सिटमा बसेर / बाटोभरि पनि पढाई बाहेक कुनै बिसयनै बनेन उनिहरु बिचमा /

पृथा आफ्नो अघिल्तिर किताबको ठेलीमा डा. पाण्डे देख्न खोज्छे/ सक्दीन,
त्यहाँ एसी डोसिस ,अल्कलोसिस छ / जन्डिस र रक्त अल्पता छ /
त्यसैले त उसलाई किताब को पाना फर्काउने मननै छैन /

पृथा केहि बेर मा नै निद लागेर आउछ / किताब को सिरानी बनाएर निदाएकी हुन्छे
डा. पाण्डे लन्चको लागि आउदा सम्म /

दिउसो दुई बजेको हुन्छ , पृथा निदाई रहेकी हुन्छे /
यो भन्दा गलत के हुनु छ नया दुलहीको तर्फ बाट /खाना समेत बनेको छैन /
पृथा उठ्छे सोच्दै /

पृथा हतपत ग्याश स्टोभ बाल्छे र फ्राई प्यान बसाल्छे /
माईतीमा छदा उसलाई भान्छामा पस्नै पर्ने थिएँन / उ फुर्सदमा पस्थी आफ्नै रहरले /
कहिले कहिँ खाना बनाउनु लाई “फन” को रुपमा लिन्थी / पृथा को बाबा को चाहना थियो
छोरी लाई सुख सग हुर्काउने / कुनै प्रकार को दुख नदिने /

डा .पाण्डेले भन्छ -भो छाडिदेउ म सब वे बाटनै खान्छु /बरु पढेर बस्नु /
उ निस्कन्छ / एक घण्टाको ब्रेकमा खानाको लागि आएको हुन्छ /
जान भन्दा अगाडी किताबको ठेली पल्टाएर हेरेको थियो / अनुमान लाउछ –
धेरै पेज फर्किएको छैन /

पृथालाई नमिठो अनुभब हुन्छ भोकै पठाउनु परेकोमा / “साझ मिठो खाना खुवाउनु पर्छ /”
मन को निर्देशन /-

फ्राई दाल, बासमती, काउलीको तरकारी, चना भर्ता,अनि फिस फ्राई ../चिकेन बेक गर्छे /

सलाद पनि तयार पर्छे /आउनासाथ खाजाको लागि चना भर्ता /

हरियो बुट्टे कुर्था मा रातो सुरुवाल लगाउछे अनि त्यो संग मिल्ने चुरा र टिकी पनि /
ऊ यसरी सजिंछे ऊ पनि एक परिकार हो /

कोठामा रूम स्प्रे छर्छे / कोठा मिलाउछे / तन्ना तानतुन पार्छे /
एक ब्लक हिडेर जान्छे अनि एक बुकी लिएर आउछे रातो गुलाब को बुकी /
अब बस डा. पाण्डेको पर्खाई छ / बेचैनीसंगको पर्खाई /

डा पाण्डे थाकेको अनुहर बोकेर आउछ / पृथा हातमा गुलाबको झुपपा दिदै भन्छे –
“सरि ”
“किन ?”
“पहिलो दिन नै भोकै डियुटी जानु पर्यो / आई एम सरि ”
पाण्डे को कुनै प्रतिक्रिया छैन /
आए पछी फेर्ने लुगा तयार पारिदिएकी हुन्छे /
उ फ्रेश भएर निस्कन्छ/
टेबलको खानातिर संकेत गर्छे /
डा पाण्डे अलि आश्चर्य संग बोल्छ –
” सबै तिमि ले नै पकाएको ?’
‘हो’ अलि लाज मान्छे /
“मलाई उहा हुदा पकाउन नै परेन नत्र मलाई पकाउन सारै मन पर्छ /
रेसीपी हेरेर नया नया परिकार बनाउदा रमाइलो पनि हुन्छ /”
‘यहाँ आफ्नो काम आफै गरिन्छ / मेरो उहा यो थियो थ्यो थियो भनेर काम छैन /
त्यहाँ क धनि भन्ने आए पनि काम गर्ने राख्न्न सक्दैनन /’
डा पाण्डेको भनाईको अर्थ र संकेतमा अलि टर्रो पन थियो /
‘मलाई यहाको जीवन बारे थाहा छ /’-पृथा
सारै मिठो गरि खाएन उसले / के मिठो छैन हो ? मन परेन?-पृथा
‘मेरो आमा ले सारै मिठो पकाउनु हुन्छ /’
‘मुवा संग सिक्नु पर्ला /’
पुर्लुक्क हेर्छ, भनाई मन परेंन या बेग्लै गरि बुझ्यो /

डा पाण्डे भन्छ – यहाँ खाना मात्र पकाएर बसेर समय बर्बाद गर्ने होइन / घडी को सुईमा हिड्ने कोसिस गर्नु पर्छ /

पाण्डे यसरी खाई रहेछ ,बस पेट भर्नु र ,भोक मार्नु छ /

पृथा नजिकै उभिए नाडीका चुरा चलाई रहिछ /

चुराको संगितले उसलाई तान्न सक्दैन, न सक्छ पृथाको सृंगारले /

एक झल्को हेराई पर्खी रहिछ पृथा/ तर डा पाण्डे त्यहाँ भएर पनि त्यहा छैन सायद /

त्यसैले पल भरमै निराशमा छटपटाउछ पृथा को मन /

कागज को रुमाल ले हात पुछ्दै सोद्छ -कति पढियो त ?

-पढ्ने बानी छुटेछ / इन्टनसिपको बेला जाच दिने हिसाबले पढन परेंन /

यो पेशा मा जाचको बेलामा मात्र पढेर हुन्छ ? ल भयो -अब जाच को हिसाबले पढ्नु पर्योनि
बानी पार्नु पर्यो नि /
स्वीकारोक्तिमा टाउको हल्लाई /

-खोई हेरु कति सकिएछ ?

सुधुर संगित, सजिएको टेबल, पस्किएको खाना छाडेर ऊ भित्र पस्छ किताब को ठेली मा /

पृथा अझ जोड ले चुरा बजाउछे / संगै पाईजु पनि /

-भोलि यति सम्म सक्नु बुक मार्क राखे सम्म /अनि साझ डिस्कस गरुला /

खाना सबै रेफ्रिजेटर मा राखेर पृथाकिताब अगाडी बस्छे /

डा पाण्डे सोफा मा पल्टिएर प्रस्न गर्न लाग्छ -..डाईबेटिक केटो एसीडोसिस को म्यानेज मेन्ट कसरि गर्छौ?

जाऊ तिमिलाई निद्रा लागे जस्तो छ मुख धोएर आउ /

उसलाई अहिलेनै अनुहार पखाल्ने मन छैन / न गाजल पुछननै मन छ /

-जाऊ धोएर आउ/अहिले मिहिनेत गर्ने बेला हो /

रेस्ट रूम मा छिरेर आखा मात्र पखालेर आउछे पृथा /

यो बर्ष तिमिले रेजिडेन्सी पाउनु पर्छ / म यहाँ भएको बेला यहि हस्पिटलमा पाउंन सजिलो हुन्छ . स्कोर जति आए पानी यहाँ स्पाउसलाई दिई रहेको छ / पोहोर साल डी के , अग्रवाल, गोयल को वाईफले पाए / सी एसको लागि म सिकाउछु गाहो हुन्न / यहाँ अहिले सजिलो छ, नत्र आज भोलि रेजिडेन्सी पाउंन सजिलो छैन / कति जना नपाएर फर्की सके / झन पछी झन गार्हो हुन्छ / यहिकाहरु धेरै उत्पादन हुदैछन /

पुराण सुने झैँ सुनी रहिछ तर आखा धुदैमा निद भागेको भने छैन /तर पृथा किताब हेरी रहिछ /

निद लागेको अभिनय गर्छे /पाण्डे सोफा मा निदाई रहेछ /

-हजुर यहि सुत्ने हो र ?

-मलाई ठिक छ बरु एक ओढ्ने देउ / अनि तिमि सुति हाल्ने हो ?

पृथा केहि नबोली एक कम्फोर्ट ल्याएर ओढाई दिन्छे / पाण्डे सोफामा सुत्छ / पलग एक्लो छ /

डिसेम्बर महिना छ / हिउ खसेको झ्यालबाट देखिन्छ, बेड बाटनै / ऊ झ्याल नजिक जान्छे / बाटो पुरै ढाकिएको छ हिउले / गाडी बिस्तारै एक दुई चलेको छ मुस्किल ले दस पन्ध्रको स्पिडमा चलेको होला / त्यो हुनाले लामो ट्राफिक जाम छ / ऊ झ्यालबाट धेरै बेर हेरी रहन्छे /

एका एक रमाउछ पृथा को मन / हिउ सग जिस्कने मान हुन्छ / ऊ कोट बुट लाएर तयार हुन्छे र क्यामरा लिएर तल झंर्छे / डा पाण्डे हस्पिटल गई सकेको हुन्छ /

के सोचेर फर्कछे कोठामा पुन झ्याल बाट हेर्छे, हेरी रह्न्छे र फेरी तल ओर्लान्छे / यो पटक भने उसको मानले उसलाई हिउ संग खेल्न रोकदैन /

हिउको केहि स्न्याप फोटो लिन्छे /

नानीहरु स्कुल पुराएर फर्की रहेछन अभिभाबकहरु / ऊ एक जनालाई फोटोको लागि अनुरोध गर्छे /

हिउ संग गाला जोडेर फोटो खिच्छे / हिउ संग मितेरी लाउनु को खुसी छ मान भर /

कोठा मा आएर फेश बुक मा फोटो अप लोड गरि हाल्छे /

साथी हरु च्याटमा आउछन /-हनिमुनको लागि अमेरिका पुगिश होइन ?

कस्तो छ नया जिबन ?
कस्तो लागि रहेछ अमेरिका /
हामी लाई बिहेमा समेत बोलाईनश /
बिहेको लागि बधाई /
नया जिबनको लागि सुभकामन /
यस्तै यस्तै कुरा हुन्छ साथीहरु संग केहि बेर /

भर्खर अप लोड गरेको फोटोमा साथीको कमेन्ट छ -किन हो अब पनि एक्लै एक्लै ?

ऊ कमेन्ट लाई लाईक गर्छे तर जवाफ दिदिन /

फेश बुक बाट निस्कन्छे /

फोन आउछ / डा पाण्डेको – कति बेला उठियो त ? पढी रहेको हो ?

हस्पिटलमा डेरा नजिक छ / हिडेर पुगिने दुरीमा / डा पाण्डे खाना खान आउछ / तर जिज्ञाशा उही छ-कति पढियो आज ?

कहाँ पुगियो ? नबुझेकोमा चिनो लगाई राख्नु साझ बुझाउछु /

सिर आफै हल्लिन्छ हुन्छको संकेतमा /

साझ :

-यति पनि थाहा छैन / के पढेकी थियौ के बिरामी हेर्थ्रयौ त ?

कसरी भयौ डाक्टर ? कसले दियो डाक्टरको डिग्री ?

पढाईमा ध्यान त छ ?…पढ्ने मन त छ ?

-क्रिसमस को बेला यहाँ खुब रमाइलो हुन्छ नि हामी म्यानहटन नजाने ?पृथा /

-हामी त्यहाँ अर्को बर्स पनि जान सकिन्छ / पहिला तिमि रेजिडेन्सी पाऊ अनि घुमुला / यो पढाईको बेला तिमि कसरी घुम्ने बारे सोचन सक्छौ ? मलाई त मनमा काम राखेर घुम्न हिड्यो भने झन छटपटी हुन्छ, रमाउनु को सट्टा /

पृथा क्रिसमस ट्री हेर्न आतुर थिई / अब अर्को बर्स सम्मको लागि थाती राख्नु छ /

-ल भोलि सम्म यति पढी सक्नु, अनि केहि प्रस्नहरु पनि हेर्दै गर्नु / तिमि लाई यहाँ बसेर पढ्न बोर लाग्छ बहने नजिकै पब्लिक लईब्रेरी छ, म मेरो बिदा को दिन देखाई दिन्छु कि म्याप हेरेर जादा नि हुन्छ /

सुत्ने बेला – भोलि आएर म आज दिएको सोद्छु तिमि लाई सबै आयो भने राति म्यानहटन जाउला /

अब पृथा लाई अलि जागर चल्छ /

ऊ राती सम्म बस्छे पटक पटक निद भगाउने बहानामा मुख धुदै /

अस्पतालबाट आउना साथ प्रस्नको बर्सात हुन्छ पृथा माथी / प्रतिक्रिया यस्तो रहन्छ –

के हो ? तिम्रो दिमाग छैन ? यी पैशाले डाक्टरको सर्टिफिकेट किनेकाहरुसंग नसकिने रैछ / फेक्ट्री बाट समान उत्पादन गर्ने जस्तो छ डाक्टर बनाउनु पनि /

पृथाको रिसको पहाड चुलिदै चुलिदै जान्छ -होइन म संग बिहे गरेको कि मेरो सर्टिफिकेट संग ?

नढाटि भन्दा दुवै संग / नत्र केटि मात्र त जति पनि थिए आलु छाने जस्तो /
-प्लिज म सुन्न सक्दीन /

-यथार्थ हो / जसरी केटि लाई केटा छंदा असर सुनिस्चित भबिस्य हुन् सक्ने छान्छन भने केटाले किन छान्न सक्दैन / मलाई भात मात्र पकाएर नक्कल पारेर बस्ने स्वास्नी चाहिएको थिएन /

-पैसा कमाउने चाहिएको थियो भन्नु नि /

-गलत / पैसा कमाउन डाक्टरनै हुनु पर्छ भन्ने छैन / दलाल ले पनि कमाउछन पैशा / के तिम्रो बाबु डाक्टर हुन् ? होइन पैशा कमाएका छन त ?

के मेरो बाबा लाई दलाल भन्न खोजेको ?
भनाभन लम्बिदै जान्छ -…झगडाको बिउ आगोको बिउ भन्दा सानै भए पनि हुदो रैछ /

-तिमि रुनु पर्ने कुनै कारण देखेको छैन / रुनु पर्ने म हो तिमि जस्तीमा फसेकोमा / मलाई यो वाईघातको आसुले पगाल्न सक्दैन / तिमि र अनपढ केटिमा केहि फरक छैन / साथीहरुको अगाडी मुख देखाउन समेत लाज हुने भो / भाबी ले कस्तो तयारी गर्दैछ भनेर सोद्छ्न् यहाँ ताल यस्तो छ /

केहि दिन सम्म दुईको राम्रो बोलचाल हुन्न / पृथालाई किताब हेर्यो कि निद लाग्छ / ज्याननै अल्छी लाग्ने भएको छ / खान मन हुदैन /बिहान उठन खोज्दा रिगटा लाग्छ / ऊ सुतेर नै क्यलिफोर्नियाकि मित्र लाई फोनमा बताउछे /

-उठेर सबै भन्दा पहिलो काम किड ल्याएर जाच गर / खुसी को खबर पनि हुन् सक्छ /

पृथा औषधि पसल मा पुगेर टेस्ट गर्ने किड ल्याउछे /

खबर खुसीकै रहेछ खुसी बाड्ने को संग ? बाड्ने साथी कम भएको महसुस गर्छे / सिला, पहिलो खबर उसैलाई दिन्छे /उसको मिल्ने साथी, जसलाई एघार पढ्दा देखि चिनेकी छ / सिला मित्रको नाम / आमा भएको भए कति खुसी हुनुहुन्थ्यो / भाईहरु लाई के भनेर सुनाउनु ? सौतेनी आमालाई भनेर बाबाको कान सम्म पुग्ने हो होइन ? माईजु / सिला पछीको दोस्रो व्यक्ति खुसी बाड्न को लागि !

पाण्डेलाई फोन गर्ने कि ? ऊ रामरी नबोलेको नै पाच दिन भै सक्यो, फोन गरेर के सुनाउनु ?

टेबलमा फुल सजाउछे, आफु सजिंछे / आज भन्नु छ आफु उसको बच्चाको आमा बन्दैछ /

केहि बेरमा टेबलको फुल फाल्छे ,आफनो अनुहारको सृगार पुछ्छे /

एकपटक होइन पटक पटक डा पाण्डेले भनेका थिए – कसलाई देखाउनु छ राम्री भएर ? मैले देखि सके पत्याई सके / कि कोहि छन र देखाउन पर्ने ? समय को सदुपयोग गर /

त्यो बेला देखि उलाई ऐना अघिल्तिर उभिए आखामा गाजल सम्म लाउंन मन हुन्न / आज के सोचेर पुन लगाई थाहा छैन /

क्लिजिग मिल्कले रगडेर अनुहारको सृंगार पुछ्छे /

डा पाण्डे अस्पतालबाट आउदानै राती भै सकेको हुन्छ /आएर सवार लिई एक गिलाश जुस पिएर सुत्छ /

बिहान अलि छिटो निस्कन्छ /

पृथा संग भागे जस्तो /या केहि छोप्न दगुरे जस्तो /

पृथालाई न पकाउने जागर छ न खाने नै / तर पनि पकाउछे दिनमा फोन आउछ -आज लन्च यतै छ / खुईलिएको तस्बिर जस्तो हुन्छ मन /

आखिर यो अपात्मेंटमा बस्ने दुई जना न हुन् / दुवै को अभिभाबक आफनै देशमा छन / पहिला पाण्डे एक्लै बस्थ्यो /

दिउदो पनि पाण्डे लाई बताउन नपाउने निश्चित भो / ईमेल गरि दिउकी ? मेसेज पठाऊ कि ? आखिर उसको लागि उत्तिनै खुसीको कुरो हो / यतिका दिन किन नभनेको भनेर रिसाउने पो हो कि ? आफै संग बोल्छे पृथा /थाहा पाएर कति हर्सित हुने हुन् ?

दुई दिन पछी बल्ल पाण्डे संग एकै घरमा भएर पनि बोल्ने बाताबरण मिलेको थियो – मैले युरिन टेस्ट गरे /

आकस्मिकता प्रति को हेराई पाण्डेको /

-पोजेटिभ छ / लजाएकि नारी मुर्ति बनेकी छ पृथा / बिल्कुल स्टयाचु !

त्यहा कुनै प्रतिक्रिया छैन / न बधाई ,न खुसीको छनक छ, न रिसको भनक नै /

एक्कासी साझ;

-तिमिले टेस्ट गरेको कन्फोम हो ?

मतलब तिमि आमा बन्न लागेको सत्य हो ?

-हो /

यो किटमा युरिन राख म आफैले हेर्छु / अविस्वाश पाण्डेको /
किट मा पोजेटिभको साईन छ / पृथाको मन एक सन्तोषले ढक्क गर्छ /

पाण्डेले हेर्छ / अनुहार खोंल्न् नसकिने बन्द खाम जस्तो छ /

अर्को दिन ;

फोन आउछ पाण्डेको मोबाईल बाट /

-तिमि तयार भएर बस्नु /बाहिर जानु छ /

आज कहाँ लान खोजेको होला ? घुम्न जाने हो कि ?

न्यु योर्क आएको यति भयो, एक पटक मेट्रो चढेको हो, त्यो भन्दा कहिँ लागेको होइन / आएको पर्सि बाट उस्को

डियुटी सुरु भो / बिदामा पनि पढेर बस्नु पर्छ, पढाईको बेला मन घुम्छ भन्ने मान्यता छ /

दिन भर पृथाको मन यसै यसै उडी रहेछ / के छुन उडेको हो मन उसै लाई थाहा छैन / अब खुसी भरिने भयो

छचल्कने गरि /उमग उमग उमग !

पृथा तयार छ /

– सजिलो लुगा लाएको भए हुने /पाण्डे /

पृथाले जिन लगाएकी छ / आफ्नो ख्याल राखेकोमा मन आनन्दित हुन्छ / पर्फुलित /

-चेक अप गर्न सजिलो लुगा / पाण्डे थप्छ सबबेको सिढी ओर्लदै /

-हामी डाक्टर कहाँ जाने हो ? पृथा को जिज्ञासा /

-हो / डाक्टर लाई भन्नु हामी डिस कन्टिन्यु गर्न चाह्नाछौ ,हामी अहिले यो जिम्मेबारी लिन तयार छैनौ /

पृथा पाईला रोकछे / अगाडी ठुलो खाडलमा पर्न लाग्दा रोके जस्तै /

-तिमि र पढ्नु छ, मैले पढ्दै छु / त्यो हुनाले बाल बच्चा सोच्ने बेला नै भाको छैन / पाण्डे

-पढ्ने काम पछि पनि हुन्छ, भै हाल्छ …/ पृथा

-भै हाल्छ भनेर भाग्ने काम नगर / पढन दुख भो अनि बाहाना बनाउदै छौ /

-के यो मेरो बहाना हो ?

-आफै लाई सोध !

-तपाई मान्छे हो कि, के हो ?

-मान्छे नभए के हो जस्तो लाग्छ ?

फेरी भना भन लम्बिन्छ –

-जे भन्नुश म मान्दिन /

-के मान्दिन ?

-म अबोर्सन गराउदिन /साथी हरु आफन्तीलाई भनी सके /

-हामी बिच सल्लाह नहुदै कसले ढोल फुक्न भनेको थियो ? …अब भनिदेउ मिस क्यारेज भयो /

-हुदैन / म फर्किन्छु /

पृथा बाहिर निस्कन खोज्दै छ / ट्रेन नचढी /

-तिमि घमन्डी मात्र होइन अटेर पनि रैछौ / कुरा बुझने कोसिस गर /

-गर्दिन / प्लिज बुझाउने कोसिस नगर्नु / ममा आमा हुनु को फिलिग आई सकेको छ म त्यसलाई मार्न सक्दीन /

-सब तिम्रो नपढ्ने बहाना हो / पैशाले सर्टिफिकेट किनेका संग आस नै के गर्न सकिन्छ ?

-जिन्दगी नबुझेको मान्छे संग आश के गर्न सकिन्छ /

भाषा नबुझे पनि अलि अलि चासो बढीरहेको छ प्लेट फार्ममा उभिएकाहरुको / पृथा सिढी उक्लिएर सब बे बाहिर आउछे /

पाण्डे पछी पछी छ /

-तिमि घुस्याहा बोक्ररको छोरीलाई के थाहा जिन्दगि के हो ? पढ्ने बेला जाड खाएर नाच्दै ठिक भो होला /

पछी पछी फतफताउदै छ डा पाण्डे /

कोठामा पुगेर पृथा बोल्छे ,

-जे मन लाग्छ आरोप नलगाउनु है /म सुन्न सक्दीन /

-सत्य कुरा सुन्न गार्हो हुन्छ /

-प्लिज !

मलाई अरु केहि थाहा छैन तिम्रो रेजिडेन्सी सुरु नहुदा सम्म बच्चा जन्माउने भन्ने दिमागबाट निकाल /

………………………..

नबोली नखाई सुत्छन दुवै /

अब उसले एक जनालाई आफ्नो तनाब बाडनै पर्छ / दिदि बहिनि छैनन को संग बाड्नु ? सिला उसको मन फुकाउने, मन बिसाउने साथी /

भोलि पल्ट सिला ,- यति भै सकेछ नभनी बसेकी ? तिमीले जन्माउछु भने पछी उसले नमानेर हुन्छ ? कुनै हालत मा सम्झौता नगर्नु / आफनो अधिकारको कुरा हो / आमा बन्ने अधिकार !

पृथा आफ्नो अधिकार आफु संग सुरक्षित राख्ने अठोट गर्छे /

केहि निद पछी डा पाण्डे ले सोद्छ -कहिले जाने ? म डेट लिन्छु /

यो बिसय मा कुरा नै नगरु /
तिमि जिद्दी मात्र होइन घमन्डी पनि रैछौ !
हजुर प्रेम गर्न नजाने को मान्छे /
बोलि बचनमा चाबी लागे सरह छ /

एक दिन पाण्डे – म कुनै जिम्मेबारी लिने छैन जसरी जन्माउने हुर्काउने पाल्ने हो आफै गर्नु /

पृथा कुनै जवाफ दिने जागर गर्दिन /

पृथा को सरीरको परिबर्तन बाहिर बाट देखिन थाल्छ / पृथालाई यो बेला देखेका साथीहरुले पाण्डेलाई बधाई दिन थालछन / बधाईमा मात्र मुकुराथ्यो / धन्यबाद बह्न्नु त थियो नै / कोहि ले जिस्काए पनि – के हो डाक्टर साहेब, बिहे बेबी भोज एकै पटक कहने हो कि क् हो ?

सबै सबैले डा. पाण्डेको मनमा बाबुको आभास दियो /

साझ ;

भोलि हामी चेक अप गर्न जाने /

क्लिनिकमा; किन यतिका दिन नजचाएको / किन हेलचक्राई गरेको /सोनोग्रामलाई डेट लिनु /

सोनोग्राममा ;बच्चा के छ थाहा पाउंन मन चाहन्छौ ? उनि हरु को जवाफ नआउदै बोल्छे डाक्टर बेबी ब्याय छ /

पाण्डेको अनुहारको चमक फरक हुन्छ / बिल्कुल फरक / छोराको बाबुको चमक बाहिरनै देखिन्छ एका एक /पृथाको मनमा एक संतुन्स्ठी छ, बच्चा स्वथ भएको मा /

घर पुगे पछी पाण्डे भन्छ -अब पढाईकोलागि तनाब नलिनु डेलीभरी पछी नै त्यता लाग्दा हुन्छ अब आफ्नो ध्यान दिनु / स्वाथ्य को /

अन्धकारमा हामफालेर आएको उज्यलोले अंगालोमा बेरे जस्तो भान हुन्छ पृथा लाई /

पाण्डेको सहयोग बढ्छ /

सिलासंग खुसी बाड्छे /

पृथा सुत्केरी हुने बेला मा डा .पाण्डेको आमा ले भिसा पाउछिन अमेरिका आउंन / आउछीन /

पृथालाई प्रसब पिडा पिडा जस्तो लाग्दैन / एक मिठो आभाष / आमा हुनुको सिंगो सन्तुस्टी /

-तिमि चेप्न सक्छौ म सुताउछु /सुत्केरी लाई निद पुग्दैन तिमि आराम गर / सासु /

सासु नै ,-क्रिप मा एक्लै सुताउन हुन्न / चार जना हुर्काएको अनुभब छ, म हेर्छु /

पाण्डेकि आमासंगै हुन्छ बच्चा हर हमेशा /

सासु ,-बच्चा लाई दुधले पुग्दैन डिब्बाको ल्याउनु पर्यो /

दुध, बोतल ,स्टेलईजर सबै केहि घण्टामानै आई पुग्यो /

पृथा को छाती चसकी चसकी दुखि रहन्छ स्तनपान गराउन नपाउदा /बच्चा बोतल चुस्छ सामुन्ने /

अब पृथाको कुनै भूमिका रहन्न छोराको लागि / बस उसले जन्म दिई सकियो /

-आमा ले बाबु हेरी दिनु हुन्छ तिमि ले पढ्न थाल / पाण्डेको आदेश /

-सुत्केरीमा पढ्नु हुन्न आखा बिग्रन्छ / पृथा

-कति दिन हो सुत्केरी ? अब अर्को बहाना / पाण्डे

स्टेप फस्टको तिन महिना पछी को लागि जाच दिन डेट लिई दिएको छु त्यो अनुसार तयारी गर्नु /बहाना नबनाई /

छोरासंग पृथा एक छिन संगै हुन् पाऊथिन / काख लिन खोजेमा पढ्न जाऊ भन्थिन सासु / दुध चुसाउंन खोजे -घरि बोतल घरि अर्को गर्दा झन गाहो हुन्छ अब बोतल मात्र खुवाउने भन्थिन सासु /

पृथा पढ्ने कोसिस गर्थी तर मन पल्लो कोठामा छोरा तिर हुन्थ्यो /

बच्चाको सानो आवाजले कानमा संगित दिन्थ्यो / त्यो संगितमा घन्टौ बिताई दिउ जस्तो /

दुई महिना पछी भन्छे पृथा -मेरो तयारी पुगेको छैन / म साथी संग मिलेर पढ्छु सिला लाई यहाँ बोलाऊ ?

-तिमि नै उहि जाउ त्यो हो भने फ्रेस पनि हुन्छ / पाण्डे

छोरा छाडेर जान मन हुन्न / तर जानु छ /अब उसले जसरी पनि जाच दिनु छ /

तर दस दिन मै फर्की आउछे /-म सकिन बस्न छोरा छाडेर /

आउदा उसको लगाई ,कपाल कटाई बेढंगको छ /

ऊ श्रीगार गर्छे त्यो पनि नसुहाउदो /

जाचको दिन डा पाण्डेले जाच को सेन्टर मा छाडेर आउछ / केहि बेर मा फोन आउछ पृथालाई अस्पतालमा भेट्नको लागि /

ऊ जाच दिने ठाउँमानै बिहोश भै रे /

अस्पताल बाट घर आए पछी सासु र पाण्डे नक्कल पारेको आरोपमा गाली गर्छन / सासु आफ्नो टाउको पिटेर रुन थाल्छिन- कुन जुनी को पाप गरिएको रैछ र यस्तामा परियो , छोरा तेरो भाग्यमा यस्तै लेखेको रैछ अब के गर्छस ?

मनमा अठोट छ जसरी मा पास गर्ने छु / पढ्न बस्यो कि चिट चिट पसिना आउछ /रक्त चाप बढे जस्तो हुन्छ ,यसै बाहिर निस्कन्छे पृथा /

घर मा बसे पनि कि टोलाई रहन्छे .कि बोलि रहन्छे / टेली फोनमा गफ गरे साथी संग घन्टौ कुरा गर्छे /कुनै पर्बाह छैन / अब त राम्री भएर पाण्डेको छेउ मा उभिई रहन समेत छाडी दिई /सुत्ने कोठा समेत अलग भै सक्यो / पाण्डे आमा कै कोठा मा निदाउछ /

सासु आफनी बहिनि लाई फोन गरेर झार फुक गर्न लगाउछिन / भन्छिन –

कुन पापी ले हाम्रो छोरा लाई पागल भिडाएछ /

त्यो बिच मा दुई पटक हस्पिटल लानु पर्छ ,ईमरजेन्सी / ऊ आफै एम्बुलेश बोलाएर जान्छे /

प्राय सुति रहन्छे, कि केहि नभनी बाहिर निसंकंछे / पाण्डे लाई हेरी भने हेरी रहन्छे ,केहि बोल्दिन / बोलि हाली भने आफ्नो बिरामीको कुरा झिक्छे / मलाई मुटु हान्छ, यहाँ दुखछ, उहा दुख्छ/

एक दिन डा पाण्डेले प्रस्ताब राक्छ -तिमि लाई बुवा भेटन मन छ होला ,गएर आऊ अनि फ्रेस हुन्छ / भाई हरु लाई नभेटेको पनि यतिका भो /

जाच नदिई जाने ?

आएर दिने जाच /

ऊ खुसी हुन्छे / अलि अलि किन मेल हुन्छ /ऊ समान मिलाउछे /

किन बाबुको समान हालेको उसको पासपोर्ट आएंन ऊ हामीसंग जान मिल्दैन /

हामी मात्र जाने ?

पासपोर्ट आउना साथ आमा ले लिएर आउनु हुन्छ /

कसरि जाने हामी मात्र / म जान सक्दिन /

आमाले ल्याई हाल्नु हुन्छ नि / सबै थाहा छ म टिकट लिईदिई सकेको छु /अब हाम्रो टिकट क्यान्सिल गर्न मिलेन / एक साता मा आई हाल्नु हुन्छ आमाहरु / आमा संग मानि हाल्छ /

छोरा छाडेर जान पृथाको मन मान्दैन तर फर्कन पनि सक्दीन /

………………….

आज आउलान भोलि आउलान आउदैनन / छोराको पर्खाई छ / पाण्डे भन्छ आउनु हुन्छ आउनु हुन्छ /

एक साता डा पाण्डे ससुरालीमानै बस्छ /

एक दिन झोला मिलाएर भन्छ – म मेरो गाउ गएर आउछु .

म पनि जान्छु – पृथा /

गाह्रो हुन्छ / तिम्रो ब्लोड प्रेसर बढ्न सक्छ / यहाँ तिम्रो साथीहरु पनि भेट्नु छ /

एक हप्ता भनेको दुई हप्ता बिती सक्यो न अमेरिका बाट सासु र छोरा आए न गाऊ गरेको लोग्ने नै /

पृथाले जहाँ तही सम्पर्क गर्न खोजि / पछी थाहा लाग्यो डा पाण्डे अस्पतालमा हाजिर हुन् पुगी सक्यो रे /

सिला हाम्रो यहाँ बाट त्यहाँ आउने भिसा नलिई आउनमिल्दैन मेरो भिसा सकियो /म कसरि छोरा भेट्नु अब ?
—-तिमि धेरै सोझी छौ पाण्डेले तिमि लाई नभनी त्यहाँ बाट एक्लै भिसा लिएको होइछ /शिला

-अब म के गर्ने त ?

म फोन गर्छु तिमिपनि त्यहा बाट कोसिस गर पाण्डेलाई सम्पर्क गर्न /

पृथा कोसिस गर्छे / सफल हुदैन / फोन उठ्दैन /उठाउदैन पाण्डे /

सिलाको खबर आउछ- तिमि ले त्यहाँ बसेर पढेर स्टेप ओनमा राम्रो स्कोर ल्याएपछी लिन आउने रे /

ऊ छोरा बिना बस्न सक्दिन त्यहा आएर रामरी पढ्छु भनि ईमेल लेख्छे /

दिन साझमा बिसाउछ, रात दिनमा उघ्रनिन्छ / कुनै जवाफ आउदैन /

फोन रिसिभ हुदैन / आफै बजेर थाकछ रिसिभर /

जान पाई हाल्छु कि भनि भिसा आबेदन दिन्छे – उसलाई भिसा दिन नमिल्ने भनि फर्काई दिन्छ एम ए सी ले /

संगै काम गर्ने केहि चिनेका साथीहरुलाई पाण्डेलाई सम्झाई दिन भनी फोन गर्छे /तिम्रो घरायसी कुरामा हामी बोल्न मिल्दैन भन्छन उनिहरु /

/ सिलाको पनि परिक्षा नजिकिएकोले आफनो जाच दिए पछी मात्र पहल गर्न सक्ने बताउछे ,भन्छे-तिमि उता बाट फोन नगर म यहाँ बाट नै गर्छु नै /अनि अर्काको मामला मा किन परेको परेको भनेर मेरो श्रीमान रिसाउनु हुन्छ म उहा नभएको बेला परेर फोन गर्छु आफै /तिमि मलाई फोन नगर्ने गर्नु है /

भाईहरु अनि बाबाले पनि पहल गरे / पाण्डेको ढिपी उस्तै थियो / भन्छ – पागल संग कानुन ले पनि छुटकारा दिन्छ /

सुसाईड नोटमा लेखेकी थिई रे –

मलाई पोस्ट पार्टम डिप्रेसन भएको छ भन्छन डाक्टर हरु /

…मलाई त त्यस्तो लाग्दैन / हो, न आमा को माया पाउंन सके, न आमा को माया दिन नै / आमाको माया कस्तो हुन्छ मुटु भित्रै चेपि रहे /

माया ? सधै एक चिम्टी माया को लागि छटपटाउनु पर्यो / लोग्नेको माया कस्तो हुन्छ ? लोग्नेले पनि माया गर्छन र ? सधै यहि निरुतरित प्रस्न रह्यो /न बच्चा जन्माएर आमा हुन् सके, न बिहे भएर स्वास्नी नै / अपूर्ण स्वास्नी मान्छे म /

दोसीहरु बाची रहेछन म भने बाच्न सकिन /पटक पटक मर्ने मन भए पनि मर्न सकिन / न बाच्न सकिने न मर्न नै !

…संसार यति ठुलो छ तर दुख पर्दा सहयोग गर्ने हातहरु काम पर्दो रैछ / जतिले सहयोग गर्नु भो धन्यबाद !

…………………………………………………………..

यस्तै दुरुस्तै एक पृथाको ज्यान गएको थियो भन्ने सुनाएकी थिईन मेरी एक मित्र ले

रुदै रुदै / आफु संग अनुनय बिनय गरे पनि कुनै सहयोग गर्न नसकेकोमा जिबन भर पछुतो रहने छ भन्दै थिईन मेरी मित्र /

तर मैले भने पात्र पृथा लाई बचाएर ई,सी यु मा छाडेकी छु / एक युद्द को लागि /

कथा अझै बाँकी छ

(स्रोत : Sundarshailee.com)

About Sahitya - sangrahalaya

We will try to publish as much literary work of different authors collected from different sources. All of these work is not used for our profit . All the creative work belongs to their respective authors and publication. If requested by the user we will promptly remove the article from the website.
This entry was posted in नेपाली कथा and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.