~उत्तम पौडेल~
– जब मेरो हजुरबुबा बालक हुनुहुन्थ्यो, आफ्नी जननी संग कहनुहुन्थ्यो- ” आज निदरी देबी आउनुभयान।” बुढीहजुरआमा रामायण बाचन गर्नुहुन्थ्यो – ” एकदिन नारद सत्यलोक पुगीगया..”
– जब मेरो बुवा सानो हुनुहुन्थ्यो, आफ्नी माता संग भन्नुहुन्थ्यो- ” आज निन्द्रा परेन।” हजुरआमा सिलोकको भाका हाल्नुहुन्थ्यो – ” काग्-कोइली बनमा ढुकुर र जुरेली पंखीमा राम्रो मुजूर|”
– जब म बच्चा थिँए, मेरी आमालाइ भन्थें – ” निन्द्रा लागेन।” आमा गाउनुहुन्थ्यो -” ताराबाजी लै लै , मामा आए घोडा … ”
– हिजोआज मेरो छोरो उसको मम् लाइ भन्छ – ” निन्ला लाग्तैन।” मेरी हनी स्पाइडरम्यान, ब्याटमेंन र हेरी पोर्टरका कथाले निन्द्रालाइ निमन्त्रणा दिन्छिन्।
(स्रोत : Mysansar)
