~मनु लोहोरुङ राई~ 
ओभाएनन् आँखाहरु,हजार कल्पनाले
पग्लिएर पोखी गएँ,घरको सम्झनाले
चाडबाड लाग्यो भन्छन्,सबै साथीभाइ
कहाँ रम्न पाउनु छ र ?यो जिन्दगीलाई
सिमा नाघी पर्देश आएँ, केको तिर्सनाले
पग्लिएर पोखी गएँ,घरको सम्झनाले
फुल्यो होला सयपत्री बारी-डिलै भरि
बाटो हेर्दै होलिन्,आमा आँखा तरी-तरी
कस्तो रहर बोकें आमा,के को तिर्सनाले
पग्लिएर पोखी गएँ, घरको सम्झनाले
मनु लोहोरुङ
सितलपाटी – ६, संखुवासभा
हाल :- न्युयोर्क
(स्रोत : Manu Lohorang Rai’s Blog)
