~मनप्रसाद सुब्बा~
आफ्ना पापहरू जे जति छन्
(अञ्जानमै गरिएका भएतापनि)
पखालेर यति सहजै मुक्त हुन चाहन्न म
भोग्न चाहन्छु चुपचाप म तिनीहरूका परिणतिहरू
बस् यत्ति कि ती परिणतिका आगोहरूबाट भएर
म निक्खर निस्किन पाऊँ
चाहे मेरो त्यो निक्खर अंश तोलाभरि मात्र किन नहोस्!
यति मात्र कि तिमीबाट मैले
एक अञ्जुली मौनता मागेर फर्किनुछ ।
गंगा !
आएको होइन म तीर्थ गर्न पनि तिम्रो किनारसम्म
आएको हूँ सिर्फ
तिम्रो तरल देहलाई हेर्न
तिम्रो कोमल्य सुम्सुमाउन ।
(दार्जीलिङ)
