Tag Archives: Lil Bahadur Khatri ‘Lalit’

~लिल बहादुर खत्री ‘ललित’~ हरियालिनि कुनै वेला उजाड लाग्दो रहेछ मन सुन्य भएपछि विरह जाग्दो रहेछ । हराएका खुसिहरु एकान्तमा खोज्दा-खोज्दा खै कुन्नि आफै किन वैराग लाग्दो रहेछ ।

~लिल बहादुर खत्री ‘ललित’~ म आज सोच्दै छु मान्छे वस्ने घर कस्तो हुनु पर्ला कल्पना गर्दैछु असल मान्छेको रहर कस्तो हुनु पर्ला । मान्छेहरु मानवियताको छायावाट पर-पर सर्दै छन मान्छे नै मान्छेले बनाएको शहर कस्तो हुनु पर्ला ।

~लिल बहादुर खत्री ‘ललित’~ अव त विहानि हुन थालि सक्यो उठ्न पर्छ है सबैजना मिली राष्ट्र निर्माणमा जुट्न पर्छ है । भत्किएको घर अनि चर्किएको आगन नव निर्मार्ण कार्यमा एकजुट हुनु पर्छ है ।

~लिल बहादुर खत्री ‘ललित’~ हिजो आज देशमा संकट पर्या छ रे भन्ने सुन्छु स्वाभिमानी नेपालिको मान झर्या छ रे भन्ने सुन्छु। एकै देशका दाजु भाई मारामारी किन गर्छौ दशगजा नि अलि वर सर्या छ रे भन्ने सुन्छु ।

~लिल बहादुर खत्री ‘ललित’~ भन्ने गर्छन् कतिले त पैसा ठुलो हैन मत भन्छु पैसा विना जिन्दगी नै छैन। चुलो देखी चौकोष सम्म पैसाकै छ काम धन नहुने मानिसलाई त स्थान नै भईन।

~लिल बहादुर खत्री ‘ललित’~ आखै भरी तस्विर त्यो झल्किदिन्छ म के गरुँ आखा चिमले उहि रुप टल्की दिन्छ म के गरुँ। जति टाढा उति गाढा तिम्रो माया हृदयमा पोल्दै छाति दिलमा राको सल्किदिन्छ म के गरुँ ।

~लिल बहादुर खत्री ‘ललित’~ आकाशको जुन धर्तिमा चम्कदा सम्झन्छु तिमिलाई आफुले आफैलाई भुलेको बेखत सम्झन्छु तिमिलाई । पिरतिको हाम्रो त्यो बगैचा भित्र झुमेको यादमा वसन्ति हावा डुलेको बेला सम्झन्छु तिमिलाई ।