~रोचक घिमिरे~ वर्णमाला खारेर कनीकुथी नेपाली अक्षर पढ्न सक्ने भएपछि आमाले पढ्ने गरेको ’गोरखा शिक्षा तेस्रो पुस्तक’ मैले पनि पढ्न थालेँ । त्यहाँ छापिएको ’पिँजराको सुगा’ कविता मेरी आमा लय हालेर पढ्दै मलाई सुनाउने गर्थिन् । त्यसको एउटा पङ्क्ति ’भन्दछ … Continue reading →