Tag Archives: उर्मिला थपलिया – Urmila Thapaliya

~उर्मिला थपलिया~ उस्ले छोडेर गएका सबै सबै कुरा मैले सम्हालेकि छु गोठभित्रका गाइबस्तु सम्हालेकि छु घर भित्रका बा आमा सम्हालेकि छु लालाबाला सम्हालेकि छु तर पनि ढिकिमा चामल सरि कुटीन्छ यो मन कहिले हाडीमा मकै सरि भुटीन्छ यो मन अति … Continue reading →

~उर्मिला थपलिया~ कृत्रिम सपनाहरूलाई तिलाञ्जलि दिँदै मृत्युलाई आफ्नै घरमा बसेर कुरिरहेँ सयौँ पत्रहरू पठाएँ ऊ आउँदै आएन म मृत्युलाई आफ्नो बनाउन चाहन्थँे म मृत्युलाई आलिंगन गर्न चाहन्थेँ उसलाई भेटेर उसैमा लीन हुन चाहन्थँे तर

~उर्मिला थपलिया~ प्रतिक्षाको लामो समय पछि एक रात तिमि म संग हुनेछौ जुन रात हामि मन भित्र को दोसहरुलाइ नदि को स्वच्छ पानिले बगाउनेछौ कल्पनाको तिम्रो अंगालोमा हैन यथार्थताको गलैचामा धक फुकाएर मेरो मुन्टो थन्काउने छु त्यही रात हामी माया … Continue reading →

~उर्मिला थपलिया~ सुन्य भाब छ मन भित्र कौतुहल्त कता कता चिमोटो रहेको छ हरेक पल नयाँ भाब र नयाँ चुनौतिले तर म अनवरत सोचिरहेकी छु म को हु ? ओल्टिन्छु पल्टिन्छु कोल्टिन्छु तर पनि मेरो प्रश्न को उत्तर छैन

~उर्मिला थपलिया~ ऊ पुरुष तिमी पुरुष तपाईं पुरुष हजुर पुरुष मात्र सम्बोधन फरक ।