Tag Archives: टंक कार्की – Tanka Karki

अनूदित कविता : उँचाइ

~अटल बिहारी वाजपेयी~ अनुवाद : टंक कार्की अग्ला हिमचोटीमा रुखहरू हुँदैनन्, बिरुवा उम्रिदैनन्, न हुन्छ घाँसकै खैरियत हुन्छ त खैरियत फगत बरफको जो हुन्छ कफन जस्तै सफेद औ, मृत्यु जस्तै ठण्डा, खेल्ने, हस्सि मजाक गर्ने नदी

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

कविता : मेरो गाउँ, मेरो थातथलो

~टंक कार्की~ म यात्रामा थिएँ धेरै डाँडा काटी सकेको थिएँ मेरो गाउँ, मेरो थातथलो अझै टाढा थियो धेरै टाढा थियो बसन्तपुर पारी तीनजुरे नाघेर खोजीमा निसकेको म लखतरान थिएँ तै पनि म बसन्तपुरको बीचो–बीच गुराँसको बागमा आइपुगेको थिएँ गोधुलीको बेला

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्नपुर्ण

~टंक कार्की~ तल तिम्रै बलेंसीमा भेल बगेको छ काली गड्गडाकी छिन् सेती रोएकी छिन् उता पैह्रो ग’को छ यता पैह्रो ग’को छ जमिन काँपेको छ अन्नपुर्ण ! तै पनि तिमि मौन छ्यौ गुँरासेमा स्याल कराउछ अनि हुइयाँ सुरु हुन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment