Tag Archives: Ramesh Biman

~रमेश बिमान~ खुकुरी र करौतिको आफ्नै आफ्नै धार हुन्छन् । अचानोमा बसिरहे ठूला ठूला प्रहार हुन्छन् । बाटो हिड्ने हैन आखिर हिड्नु पर्ने आफैले हो म उभिए के भयो र ! अघि जाने हजार हुन्छन् ।

~रमेश विमान~ यो जिन्दगी छ र पो उतार चढाब छ नजिउँनेंलाई कहाँ ? जिउँन दबाब छ बुझ्दैमा न अर्थ खुल्छ नबुझिन्छ मन यस्तै एउटा बहुगुणी पिउँनें सराब छ

~रमेश विमान~ रिसाए म हजुर संग म बोल्दिन कट्टी चर्की चर्की दुखोस छाती दिल खोल्दिन कट्टी आफ्नो मात्रै मर्जी चल्छ मेरो ब्यथा कस्ले सुन्ने ? उता फर्की सुत्नु होला पाउ मोल्दिन कट्टी

~रमेश विमान~ उडेका परेवा समाएर मै’ले खोरमा पुर्याएको हुँ केही बाघले घाँसखाए अनि सिकारी खटाएको हुँ जीवन आखिर के हो चिन्न खोज्दैथिए प्रयोगशाला एकै थोपा पानी खसाइ तातोकराई देखाएको हुँ

~रमेश विमान~ खुकुरी र करौँतिको आफ्ना आफ्नै धार हुन्छन् अचानोमा बसिरहे ठुला ठुला प्रहार हुन्छन् बाटो हिड्ने हैन आखिर हिड्नु पर्ने आफैले हो म उभिए के भयो र ! अघी जाने हजार हुन्छन्

~रमेश विमान~ फूल नफुल्नुमा,कस्को थियो दोष – हर एक गाली,मालिले सहन्छ लेखिएका पाना,सजिएला कतै – जस्ले जे जे लेख्छ,खालिले सहन्छ कहाँ दुख्छ खोइ,भन्दै काट्छ खुकुरी – छालपनी रेट्छ, किनाराको शिर पार भइ सयौं,गन्तब्यमा पुगे – थिचाइको मार,आलिले सहन्छ