Tag Archives: Prakash Sunuwar ‘Nirakar’

कविता : भ्रष्टाचारीहरुलाई ताली

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ मेरो देशमा भ्रष्टाचारीहरुलाई अदालतले समाउँदा सत्यतथ्य जनता सामु ल्याउने संचार माध्यमहरु डराएर मौनब्रत बस्छन् डर कानून देखि हो कि भ्रष्टाचारी देखि वुभ्mन त्यति कठिन छैन । गलतलाई गलत भन्न नसक्नेहरुले मौन बस्नु सिवाय विकल्प पनि त छैन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अलबिदा महम्मद अली

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ सद्भाव र सदाचारको खेलमा क्यासिस क्ले भएर खेल्यौ अनगिन्ती खेलहरुमा विजय हासिल ग¥यौ तर कट्टर रंगभेदीहरुको नजरमा क्यासिस क्लेलाई हेर्ने आँखामा परिवर्तन आएन शोषणको श्रृंखला यथावतै रहयो तिम्रो जीतले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मर्‍यादा

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ रंगीन शहरको कथा अलग छ स्वार्थी हुंदै गएको छ यो शहर मान्छेहरु उज्यालोमा पनि लाल्टीन बालेर हिंडेका छन् आफुलाई वाहेक अरु कसैलाई देख्तैनन् उज्यालोलाई अँध्यारो पारेर आफ्नो मर्‍यादा मर्दन गरेर अरुलाई समेत मारिरहेका हुन्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा गीत

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ एउटा गीत त्यस्तो होस् जुन गीतले बिलाउँदै गएकाहरुको भाषा वुझोस् उनीहरुको अक्षरको कुरा गरोस् उनीहरुले वजाउने बाजाहरुको संगितलाई बुझोस् उनीहरुको भेषभुषा पहिरिन सकोस् उनीहरुको पिल्सिएको पिडाहरुलाई बुझोस् उनीहरुको भावनाहरुलाई आत्मासाथ गर्न सकोस

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विचारका प्लेटहरु

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ मान्छेहरुको भिड थियो भिडमा मान्छेहरु हराएका थिए त्यहि भिडवाट अस्पष्ट आवाजहरु आइरहेका थिए कोहि भन्दै थिए अधिनायकवाद माथि बिजय हासिल गर्नु छ कोहि भन्दै थिए स्वतन्त्रताको शुरुवात गर्नु छ कोहि भन्दै थिए एकल विरासतलाई परास्त गर्नु छ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : असार १५

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ असारे गीत गाउनु पर्ने हो खेतका आलीहरुसंग खेल्नुपर्ने हो हलो जोत्नुपर्ने हो खेतका आलीहरु सम्याउनु पर्ने हो अनि खेतालाहरु हिलाम्मे हुनुपर्ने हो आज असार १५ । खेतहरुमा अहिले खेतीपाती गरिंदैन खेतमा अन्नबाली रोपिंदैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आजादी

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ भ्रमको खेति गर्ने सरकारमा जनमत नभएपनि टिकिरहनु पर्ने रोजगारी सृजना गर्न नसक्ने धार्मिक तथा जातिय भडकाव निम्त्याउने राजनितिक अस्थिरता कायम गरिरहने धर्म निरपेक्षतालाई स्थापित हुन नदिने जनताले विदेशीभुमिमा मृत्यु अंगालिरहनु पर्ने दुर्बलहरुले संधै दमन सहिरहनु पर्ने यस्तै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रंगीन फुलहरु भित्रका रंगिन सपनाहरु

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ भीरमा एउटा फुल फुलेको छ रंगीन छ भीर पनि रंगिन भएको छ सर्वत्र रंगीन तुल्याएको छ रंगिन फुललाई कोहि सजाउनका लागि जुटेका छन् कोहि टिप्नको लागि जुटेका छन् कोहि उखेलेर प्mयाँक्न भएभरका बल प्रयोग गरिरहेका छन् कोही … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : परिवर्तन

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ वाहिर प्रचण्ड गर्मी छ मन आँसुले भिजेको छ परिवर्तन कागजमा लेखेर मात्र काम चलेको छैन व्यवहारमा अझै पक्षपात छ मान्छे जिउंदै मरेतुल्य भएको छ । राजाहरु हिंजो भन्दा अझ राजा भएका छन् शोषण धारावाहिक रुपमा प्रवाह भइरहेको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भित्ता हुनुको बेदना

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ असिमित रंगिन सपनाहरु वुनिएका शहरको छाडा गुलियो स्वाद पल्काउन केहि नक्कली उज्यालो भविष्यहरु लाम लागेर तांती लागेर रित्तो पेटहरु उबारेर वसेका गाउँमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पुरुषहरुको बस्तीमा महिला

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ महिलाहरु गर्वमा हुंदै मारिनु पर्ने जन्मीने वित्तिकै मारिनु पर्ने दोश्रो दर्जाको रुपमा हेरिनुपर्ने पुरुषहरु एसो गर्छन् आफुलाई माथि राख्न खोज्छन् आप्mनो वंश चलाउन एसो गर्छन् आमा पनि महिला हुन् भन्ने विर्सन्छन् वंश चलाउन आमा नै चाहिन्छ भन्ने … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पुरुषबाद ढाल्ने तयारी

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ भुकम्पले पुरुषहरुको प्रतिनिधित्व गरिरहेको धरहराहरु अनि अग्ला पर्खालहरु लगातार भत्काइरहेको छ । धरहरा ढल्यो पर्खालहरु ढल्ने क्रम जारी छ भग्नावषेश मुनि नारी र पुरुष दुवै थिचिए

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समयको किनबेच

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ हिजोको वास्तविक मुल्यमा इच्छा अनुसार मुल्य बृद्धि गरेर त्यसैलाई आज थोरै घटाएर छुटको व्यापार चलाएको छ सहुलियतमा युवाहरुले किनमेल गरिरहेका छन् युवाहरुले पनि सहुलियतलाई प्रयोग गरिरहेका छन् युवाहरु फाइदा लुटिरहेको ठान्छन् तर छुटको व्यापार गर्नेहरुले उल्टो लुटिरहेका … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आगो सल्किदै गएको छ

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ सुन्दर आदिम बस्तीहरुमा विष बोकेर केहि सर्पहरु पसे तिनीहरुले बस्तीहरुको घाँसपातहरुलाई छोए – घाँसपातहरु मरे माटोलाई टेके – माटो पनि म¥यो हावालाई चलाउ – हावा पनि दुषित भयो वचेखुचेका वनजंगल, माटो, हावालाई पनि कब्जा गरे आप्mनो अधिनमा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : योद्धाको संकल्प

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ हामी उभिएको धरातल बलिदानले सिञ्चित भएको छ र त यतिखेर हाम्रो स्वाभिमान गौरबशाली भएर उठेको छ । लरखराउंदै उठ्न खोजिरहेका तानाशाहहरुलाई परास्त गर्न स्वतन्त्रताका पक्षधरहरु थप बलिदानका लागि तयार भएका छन् । सम्पुर्ण न्यायप्रेमिहरुको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एकलव्य

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ जबसम्म सक्षमहरु समानताको हक दिलाउन छोडेर समानता स्थापित गर्न छोडेर धर्मको विपरित हुन्छ भन्ने भयले अपराधको दाग लाग्छ भनी गुरुदक्षिणामा आप्mनो बुढिऔंला दान गर्ने एकलब्यहरु पुनः यस दुनियाँमा प्रकट भइरहन्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भुकम्प

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ हरेक साँझ विहान यहाँ भुकम्प आउंछ÷जान्छ खाना खाने वेलामा आउंछ पसलमा तरकारी किन्दा जान्छ आधा खाली पेट एटलासमा संधै भुकम्पको प्रभाब छ छोराछोरीको स्कुलको शुल्क तिर्दा भुकम्प जान्छ अस्पतालमा भर्ना हुंदा भुकम्प जान्छ फरक एत्ति हो त्यतिखेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जुनकिरीहरु

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ एकहुल जुनकिरीहरु आगो वोकेर निभ्न लागेका बस्तीहरुलाई उज्यालो वनाउन एक झोला रातो किताबहरु वोकेर बोक्सीको आरोपमा जिउंदै जलाइएका पिडादायी कथाहरु च्यात्ने हिम्मतहरु बोकेर पहाडहरुमा पुगे स्कुलहरु खोले धिब्री जुनकिरीहरु स्कुल आए÷ पढे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तेलखानी बिनाको नेपाल र ठमेलहरु

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ तेलखानी विनाको नेपाल आज इराक हुनुपरेन वारुदको तुवाँलो भित्र रुमलिनु परेन हिटलरी दमन भन्दा दर्दमुलक भयँकर अमेरिकी सेनाको पदचापद्धारा कुल्चिनु परेन तर साम्राज्यवादीका कमाराहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कल्पनाको डायरी

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ कल्पनामै सक्दो हाँसियो मुटुमा गहिरो भई गाडिएको मायाको खिल मुटुमै कतै बिलादिन खोज्दै कस्सी कस्सी हाँसियो हाँसिहाँसी, विछोडको मायाको मुुल्य चुकाउन पनि खोजियो कल्पणामै तिमीसित पुनः झुक्किझुक्कि माया पनि लाइयो कस्सम् ! तिमी नवप्रेमी नभएपनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ वर्षको शुभकामना

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ पुराना घाउहरुलाई पुर्ने संकल्प लिएर आलो पिडाहरुलाई मलम लगाउने सपनाहरु सजाएर आज फेरि उज्यालो भविष्यलाई देखेर एउटा दिन आएको छ एउटा इतिहासको भारी पिठिउँमा बोकेको छ अभाबहरुको भोक मेटाउने आशाहरु झुण्डाएर आएको छ असफलताहरुलाई नयाँ कोशिशहरु पस्किंदै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म मान्दिन कुनै धर्म

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ प्रकृति अनुरुप धर्म स्थापित हुनसक्छ धर्मले प्रकृति वदल्ने होइन । एकाग्रता ग्रहण गर्नको बदला लक्ष्य निर्धारण गर्नको बदला परिवर्तनलाई पहिल्याउनको बदला कुनै धर्मको आडमा कसैले आफुलाई ठुलो मान्छे वनाउंछ भने मान्छे–मान्छे विच भेदभाव गर्छ भने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मोफसल र काठमाण्डौ

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ काठमाण्डौं र मोफसलहरु आपसमा टेलफोनले जोडिए हवाइमार्गले जोडिए इन्टरनेटले र इमेलले जोडिए नजिक अनि झनझन नजिक भए । लाग्छ सवै एकै ठाउँमा गुजुल्टो परेको छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सपनाका कृतिम भिड

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ मेरो देशले अहिले सपना वाँड्नेहरु र, फोकटमा वाँडिएका सपना टिप्नेहरुको खहरे धानीरहेको छ । खहरे अहिले शहरका मुल सडकहरुमा गाउँका गोरटोहरुमा आँखा चिम्लिएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पिंजडा भित्रका कबिता

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ नेलकडी ठोकेर पिंजडा भित्र बन्दी बनाइएको शताब्दीयौं भयो – मेरो कबिता ! पिंजडा – दन्तेकथाको एकिकरणको, अन्धा/ बहिरा/ लाटा राजतन्त्रको, पञ्चायत नामको, झुक्याउने प्रजातन्त्रको, फोस्रो लोकतन्त्रको, प्रमाणीत हुन नसकेको गणतन्त्रको । पिंजडाले रुप फेरिरहने/ परिबर्तन भैरहने कबिताको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गुलाबका फुलहरु

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ आगो छेक्न सक्ने ताकत जमाएका फुलहरु पस्किंदै थिए सुगन्ध अनि सुगन्धित हुँदै थिए पृथक अस्तित्वका लागि कोलम्बो तिर ठडिएका नदिहरु र, गुलाबका फुलका सुगन्धित शक्तीले प्रज्वलित हुंदै कनाकरायन नदिसंगै थुप्रै नदिहरु राजपक्षका जल्लाहदहरुको सामनामा उर्लिसकेका थिए सयौं … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment