Tag Archives: Mohammad Nurul Huda

अनूदित कविता : एउटा भब्य विदाई

~मोहम्मद नुरुल हुदा~ अनु : केशव सिग्देल मेरा चलमलाइरहेका औंलाहरु तिम्रो शरिरमा ठोकिन्छन् चाहे जहाँ राखौं म तिनिहरुलाई। घना जङ्गल होस् वा निस्सासिने समुन्द्र म हरेकपल देख्छु तिमिलाई। तिम्रा आखाँहरु राता—वा—हरिया बत्ती झैं झिम्किन्छन्

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment